برای شرح این ابیات پیشنهاد می‌کنم به کتاب شناهنامه به قلم دکتر عزیز الله جوینی انتشارات دانشگاه تهران (جلد سوم) مراجعه کنید. استاد در این کتاب همه ابیات را به فارسی روان توضیح داده و کلمات دشورا را برگردان کرده است.

باشد که این جوینی کار نیکی کرده باشد که از ان جوینی خیری ندیدم عطا ملک جوینی به هنگام تازش مغول دبیری ای گرفته بود و نانی می خورد و دلیری جلال الدین خوارزم شاه را می نکوهید !

با تشکر از دوست عزیز علی صفری. ولی ما در فهم شعر فردوسی زیاد مشکل نداریم. اگر میشود کتابی را معرفی کنید که صحبتهای این دوستانی را که در حاشیه نظراتشان را میگذارند به فارسی برگردان کرده باشد.

شگفتا از امین کیخا و داوری ناخوش او بر جای جوینی دبیر

راستی آیا او می تواند ارج این ایرانی نژاده را به جای آورد؟

درود بر دوستان
شاهنامه به تصحیح و توضیح دکتر جلال خالقی مطلق گویا از کامل ترین نمونه ها است ..

با درود، جناب کیخای عزیز، دیباچه جهانگشا، پر است از شکایت جوینی از اوضاع و احوال. تا حدی که زبان بر مغولان به زشتی می‌گراید.

بعد از بیت:
بران گونه آن سنگ را برگرفت
کزو ماند لشکر سراسر شگفت
این بیت جا افتاده که باید اضافه شود:
پیاده همی رفت بر کتف کوه
خروشان پس پشت او در گروه

بعد از بیت:
چو بشنید گفتار خسرو پرست
به بر زد جهاندار بیدار دست
این بیت جا افتاده که باید اضافه شود:
ز مازندران مهتران را بخواند
زاولاد چندی سخنها براند

نه سگسار ماند نه مازندران
زمین را بشویید به گرز گران
از او بیش‌تر بد به توران رسد
همه نیکویی زو به ایران رسد
در آن شهر سگسار و مازندران
بفرمود آذین کران تا کران
به سگسار مازندران بود سام
نخست از جهان آفرین بود نام
ز بزگوش و سگسار و مازندران
کس آریم با گرز های گران
ز سقلاب چون کُندُر شیر مرد
چو بیورد کاتی سپهر نبرد
چو غر چه ز سگسار و شنگل ز هند
هوا پر درفش و زمین پر پرند

سپاهی که سگسار خوانند شان             دلیران پیکار دانندشان
زبر گوش و سگسار و مازندران                کس اریم با گرزهای گران

سر درو 

سلام. منظور از مصرع«فزاینده بود ارگزاینده بود» چیست؟