هوش مصنوعی: زمانی که خورشید درخشان ظاهر شد، آن پارچه نرم و نازک بنفش رنگ، به حالت زیبایی در آمد.

هوش مصنوعی: سوت و صدای نبرد از درگاه شاه بابر به گوش رسید و سپاه به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: در برابر سپاه، مردی نیرومند و بااراده قرار دارد که به مانند پولاد است و با قدرت و دلیری خود می‌تواند به راحتی از پس چالش‌ها برآید. او با دستان خود در اختیار دارد، استقامت و قوتی که باعث می‌شود تا در برابر دشمنانش ایستادگی کند.

هوش مصنوعی: زمانی که دو سپاه صف‌آرایی کردند، آسمان به رنگ بنفش درآمد و زمین نیز سیاه شد.

هوش مصنوعی: تهمتن لباس جنگی به تن کرد و بر روی ببر نشسته، آماده ی نبرد شد.

هوش مصنوعی: او به خشم آمد و به سمت راست (یا میمنه) حمله کرد و از ترکان، غنائم زیادی به دست آورد.

هوش مصنوعی: بعد از آن، پولادوند دیگر غمگین شد و از دام گره‌خورده‌ای که به آن گرفتار شده بود، آزاد گشت.

هوش مصنوعی: با قدرت و شجاعت به میدان آمد و مانند فیل سرشار از انرژی، با کمندی به بازوی خود و گرزی در دست آماده نبرد شد.

هوش مصنوعی: او کمربند را به دور خودش محکم کرد و به راحتی او را از روی زین برداشت و به زمین کوبید.

هوش مصنوعی: وقتی به شمایل او نگاه کنی، مانند سر طوس، نوذر را در حالتی ناامید و مایوس خواهی دید.

هوش مصنوعی: شبدیز (اسب تندرو) را به حرکت درآورد و بدن و جانش را آماده کرد تا آویز (زیور یا زین) را بر او بیفکند.

هوش مصنوعی: او مانند شیر نر که زره به تن دارد، با دیو مبارزه کرد و به شدت به او حمله کرد.

هوش مصنوعی: پولادوند کمند خود را بر گردن گیو انداخت و او را اسیر کرد.

هوش مصنوعی: رها و بیژن به تماشا ایستادند و به قدرت و عظمت آن مکان خیره شدند.

هوش مصنوعی: آنها به سمت پولادوند رفتند تا او را گیر بیندازند و هر دو با کمند به او نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: دست پولاد با قدرت بسیار حرکت کرد و صدای بلندی به واسطه‌ی آن ایجاد شد که نشان‌دهنده‌ی هوش و دقت در کار بود.

هوش مصنوعی: این بیت به افتخار و ارادت نسبت به دو دلاور بزرگ اشاره دارد که دارای ویژگی‌های برجسته و با ارزش هستند. آنها در محیط خود به خاطر شجاعت و عظمتشان مورد احترام و ستایش قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: به خاک انداخت و به زمین سپرد، و در آن دشت، سوارانی را دید که بسیار بودند.

هوش مصنوعی: به ستاره‌شناسان آمد و با چاقوی خود نیم‌رخ او را برید.

هوش مصنوعی: سپر بلایی از ایران به راه افتاد و هیچ کس در میدان نبرد نماند.

هوش مصنوعی: فریبرز و گودرز و دیگر پهلوانان از آن دیو جنگی نشانه‌ای گرفتند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که به رستم، که شخصیتی انتقام‌جو است، گفتند که در این میدان جنگ، پولادوند (که اشاره به نوعی دشمن یا دیوان باشد) حضور دارد.

هوش مصنوعی: هیچ یک از نامداران باقی نماند و دیگر سواری از لشکر نماند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که بر روی زمینهای سخت و مقاوم، هیچ کس نمی‌تواند با ابزار و سلاح‌هایی مانند گرز، خنجر، تیر و دام، خدشه‌ای ایجاد کند یا نفوذی به وجود آورد.

هوش مصنوعی: در همه میدان جنگ، همه در غم و اندوه هستند و به این سبب است که رستم، بهترین یاری دهنده و کمک برای آنان می‌باشد.

هوش مصنوعی: پس از آن، ناله‌ای از دل به گوش رسید و ارتش چپ و دست راست به شور آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی هر دو پسر گودرز کم شدند، با دل‌نگرانی و اندوه به داد دادگر و داور نالیدند.

هوش مصنوعی: من چندین نوه و پسر دارم و به خاطرشان به یاد روزهایی که آفتاب سر برآورد، فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: در دل شب، ستاره‌ای که به خوشبختی اشاره داشت، از بین رفت و حالا روز من تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: من به جوانان و خودم زنده هستم، ولی از اینکه با افراد پیرتر خود را مقایسه کنم، حس شرم به من دست می‌دهد. این احساس به خاطر لباس و وضع ظاهری‌ام است.

هوش مصنوعی: کمرش را باز کرد و سرش را بالا برد و شروع به فریاد و ناله کرد.

هوش مصنوعی: وقتی رستم این را شنید، بسیار ناراحت و غمگین شد. به حدی که بدنش لرزید و مانند برگ درختی به تکان درآمد.

هوش مصنوعی: به نزدیکی پولادوند آمد و او را در ارتفاعات کوه بلند دید.

هوش مصنوعی: نیروهای سپاه را خسته‌تر از همیشه دید و به همین دلیل، نشانه‌های نارضایتی و درگیری مداوم را در آن‌ها مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: بدل گفت که امروز روز ما تاریک و ناامید شده و سرنوشت بزرگان ما نیز به تنگنا افتاده است.

هوش مصنوعی: پرگار ما که نماد دقت و تمرکز است، به خواب رفته و این نشان‌دهنده‌ی آن است که شانس و فرصت‌های ما نیز در حالت غفلت قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: راندن سریع و تند اسب، موجب شد که او به شدت عصبانی شود و آماده مقابله کرد.

هوش مصنوعی: به او گفتند، ای دیو ناغافل! اکنون به تماشای چرخش زمان بنشین.

هوش مصنوعی: زمانی که صدای رستم به گوش رسید، تهمتن (رستم) قهرمانان را دید که پیاده بودند.

هوش مصنوعی: دلاوری به شدت غمگین و ناراحت شده است، همان‌طور که در مواجهه با دشمنان، قدرت و شجاعت خود را مثل شیر نشان می‌دهد، او به خاطر چهار مورد، احساس ناراحتی می‌کند.

هوش مصنوعی: او چنین گفت: ای خالق بزرگ، که فراتر از آنچه دیده می‌شود و آنچه پنهان است هستی.

هوش مصنوعی: اگر چشمانم تاریک شدند، برای جنگیدن به سوی بهشت نخواهم رفت؛ زیرا دیدن این روزهای سخت برایم مشکل است.

هوش مصنوعی: از این رو صدای بلندی از ایران برخاست، از جانب پیران و هومان و نره دیو.

هوش مصنوعی: گیو، رهام و طوس از اسب پایین آمده‌اند، مانند بیژن که بر شیر جوانی پیروز شده است.

هوش مصنوعی: اسب بزرگانی که در جنگ به شکست افتاده‌اند، به این صورت به حالت حیرت و شگفتی نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: به او گفت، ای دلیر و با تجربه در جهان، که نامی بلند داری و مانند شیر شجاع هستی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از نزد تو فرار کند، اکنون می‌تواند تصویر موجودی زشت و زجرکشیده را ببیند که در آن سوی دریای نیل در حال موج زدن است.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین که اکنون آتش جنگ من به شکل کمند و با نیروی دل و آهنگی دلنواز در آمده است.

هوش مصنوعی: از این پس هیچ علامتی از پادشاهی تو نخواهی دید، نه از نامداران و نه از برجستگان جامعه.

هوش مصنوعی: چشم خود را بر زمین نبند که در غیر این صورت، ارتش تو را به خواب ابدی می‌سپارم.

هوش مصنوعی: رستم به پولادوند گفت: تا کی باید بترسیم و از نیرنگ و فریب دور باشیم؟

هوش مصنوعی: از جنگجویان تندخو دوری کن، زیرا وقتی که باشد، سر بی‌اغماض و بدون شک به باد می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی پولادوند این حرف را شنید، به یادش آمد که گفته‌های قدیمی را که در گذشته شنیده بود.

هوش مصنوعی: هر کس که به ظلم و ستم برمی‌خیزد، در نهایت با دل آزرده و چهره‌ای زرد به سراغ زندگی برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: اگر بدی از دشمن به تو برسد یا اگر از دوستی احساس خوبی و بدی کنی، در هر صورت باید به خوبی پاسخ بدهی.

هوش مصنوعی: این که در مازندران شب تاریک را گرفت، همان رستم است که با گرزی سنگین آمده است.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای مرد قهرمان جنگ، چه می‌کنیم در این وضعیت و شرایط سخت؟

هوش مصنوعی: گرد و خاکی در دشت برخاست که ناشی از حرکت دو فیل و دو شیر در میدان نبرد بود.

هوش مصنوعی: او نیز با نیرویی قوی و سرسخت، کمندی را به دور کسی بیاندازد و او را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: به سوار با یالی زیبا و چشمگیر نگاه می‌کنیم که در حال نبرد است و همیشه در میدان جنگ حاضر است، گویا به او یال زیبا و سوارکاری داده‌اند که در هر شرایطی به کار می‌آید.

هوش مصنوعی: او شمشیر کشید و بندهایی را که بر دست و پایش بود، برید. به این ترتیب، آن زنجیر بدی که او را گرفتار کرده بود، از بین رفت و رهایی را یافت.

هوش مصنوعی: سپس به سمت دست راست متمایل شدند و فهمیدند که آن روز، روز بلایی است.

هوش مصنوعی: یک شخص قوی و دلیر با قدرت تمام بر سر او ضربه‌ای وارد آورد، به طوری‌که وقتی صدای او را شنید، همه جمع شدند تا او را ببینند.

هوش مصنوعی: چشم پولادوند به شدت تاریک شد، به طوری که نتوانست افسار را کنترل کند.

هوش مصنوعی: باید با شجاعت و عزم راسخ به مقابله با مشکلات رفت، چرا که در دل این بحران‌ها، نشانه‌های آسیب و مشکل وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی پولادوند از روی زین پایین آمد، تهمتن (رستم) خداوند جهان را خطاب کرد و به او توجه کرد.

هوش مصنوعی: ای پروردگار که از تغییرات و دورانی که می‌گذرد، برتر و داناتر هستی.

هوش مصنوعی: اگرچه جنگ و جدال من ادامه دارد، اما روح من آرام نیست و در این دنیای پر آشوب، هیچ آبادانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من اجازه می‌دهم که از دست پولادوند (شخصیتی یا موجودی) مرا نجات دهد و از بند آزاد شوم.

هوش مصنوعی: اگر افراسیاب (شخصیت افسانه‌ای و ظالم) تو را به ظلم و ستم وادار کند، ای مستان! از من دست بکشید و از قدرت و هنر من استفاده نکنید.

هوش مصنوعی: اگر من به دست او کشته شوم، دیگر در ایران هیچ جنگجویی باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: نه کسی که کشاورزی می‌کند، نه کسی که به حرفه‌ای مشغول است، نه زمین و نه میهن، نه جایی و نه وطن.

هوش مصنوعی: دو جنگجوی سرافراز را بر روی دو گرده کشتی نشاندند.

هوش مصنوعی: به عهده بگیر که از هیچ‌یک از دو طرف جنگ، کسی که دشمنی و کینه‌ تو به دل داشته باشد، به یاری نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: در میانه‌ی سپاه فاصله‌ای نیم فرسنگی وجود داشت و ستاره‌ای در آسمان بر آن جنگ نظاره می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی پولادوند و تهمتن به هم حمله کردند، مانند دو شیر خشمگین بودند.

هوش مصنوعی: دو نفر در حال جنگ هستند و هر کدام با دست‌هایی محکم به همدیگر ضربه می‌زنند. جنگ آن‌ها مثل کشمکشی شدید و پرحرارت است که به شدت ادامه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی شیده، اسب رستم را دید، ناگهان نفس عمیقی از دل کشید و باد سردی را از جگر خود بیرون آورد.

هوش مصنوعی: او به پدرش گفت که این فرد قوی و توانا، همان کسی است که تو او را رستم دیوبند نامیده‌ای.

هوش مصنوعی: این گفته به تصویر کشیدن یک صحنه است که در آن فردی با استفاده از دستانش، دیو یا موجودی شرور را به زیر می‌کشد و آن را به خاک می‌سپرد. در این تصویر، قدرت و اراده انسانی نمایان شده که می‌تواند بر نیروهای منفی فائق آید و آنها را مغلوب کند.

هوش مصنوعی: جز برای فرار، چیزی از ما نخواهی دید، بی‌جهت با چرخ مجهول نمی‌توانی درگیر شوی.

هوش مصنوعی: افراسیاب با شیده گفت که شنیدن این سخن، ذهن مرا به شدت مشغول کرده است.

هوش مصنوعی: برو و ببین که پولادوند، مانند کسی که در حال ساختن زنجیر است، مشغول قایق‌رانی است.

هوش مصنوعی: شیده گفت که عهد و وعده شاه با او اینطور نبود که در برابر لشکر بیستد و مقاومت کند.

هوش مصنوعی: اگر پیمان‌شکن و دارای ذهنی تیره و تار باشی، هیچ چیز زیبا و با ارزشی از دست تو بیرون نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: این آب زلال را به رنگ سیاه مگردان، زیرا این کار موجب می‌شود که عیب تو را کسانی که به دنبال عیب هستند، ببینند.

هوش مصنوعی: حاکم با خشم و ناراحتی به بدگویی پرداخت و نگرانی‌اش نسبت به پسر افزایش یافت.

هوش مصنوعی: اگر دیو پولادوند از این مرد بداند که او چه مشکلی به بار آورده، به او آسیب خواهد رساند.

هوش مصنوعی: در این میدان نبرد کسی زنده نماند، و تنها آسیب از هنرها بر تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: سوار به سوی میدان نبرد رفت و مانند شیر به محل رویارویی دو مرد شجاع وارد شد.

هوش مصنوعی: دو فیل مست به جان هم افتاده‌اند و با تمام قدرت به یکدیگر حمله‌ور شده‌اند.

هوش مصنوعی: به پولاد گفت: ای شیر سرافراز، اگر او را زیر کنی، کشتی را روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به موفقیت و دستیابی به هنر و مهارت، باید با تلاش و کوشش واقعی اقدام کرد، نه اینکه تنها به گفت و گو و لاف زدن بسنده کنیم.

هوش مصنوعی: گیو به افراسیاب نگاهی انداخت و با حیرت گفتار او را شنید و به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: اسب را به حرکت درآورد و زمان طلوع کرد، چون پیمان شکسته شد، او به بدگمانی ادامه داد.

هوش مصنوعی: برستم گفت: ای جنگجو، به من بگو چه دستوری داری برای جوان‌ترها؟

هوش مصنوعی: به وعده و قول افراسیاب توجه کن، وقتی که جای خطر و اضطراب را دیدی.

هوش مصنوعی: دل همیشه در حال سوختن است و عشق او را در کشتی درون خنجر آموزش می‌دهد.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت که من یک مبارز هستم و در بازی جنگی لحظه‌ای را از دست نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: شما چرا نگران هستید؟ چرا دل‌تان اینقدر ناراحت می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر نیستید، جنگ را با قدرت و اراده‌ام نباید شکست.

هوش مصنوعی: اگر این جادوی نادانی از عهد و پیمان خدا بگذرد، پس چه خواهد شد؟

هوش مصنوعی: شما نگران شکستن پیمان نباشید، زیرا او در نهایت به سرنوشت خودش دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: من در حال حاضر سر دیو پولادین را به خاک می‌زنم و او را پایین می‌آورم.

هوش مصنوعی: بعد از آن، مانند شیری که قدرت و شدت را به دست می‌آورد، با کمال سرسختی به میدان می‌آید و آماده نبرد می‌شود.

هوش مصنوعی: او سر خود را بالا برد و به زمین کوبید و در حالی که به پروردگارش ستایش می‌کرد، آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: صدایی از ایران بلند شد و سربازان تبیره (زنان جنگجو) راه را گرفتند.

هوش مصنوعی: زمانی که صدای دمیدن در کرنای به گوش می‌رسد، نواختن نای و سنج و دای هم شروع می‌شود.

هوش مصنوعی: پولاد که سخت و محکم است، حالا بی‌جان و بی‌فایده شده، بر روی خاک مانند ماری که به دور خود پیچیده است.

هوش مصنوعی: رستم فکر کرد که پولادوند هیچ قدرتی ندارد و نمی‌تواند او را در دستانش به‌زنجیر کند.

هوش مصنوعی: دلیر به جلو شتافت و پاهایش را در جلو برد، اما آن تن اژدها بر جای خود باقی ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که قهرمان به جلو صف آمد و با نگاهی تیزبین، تیرهای پولادین را به سمت دشمن نشانه رفت.

هوش مصنوعی: او به سرعت از افراسیاب دور شد، دلش پر از غم و اندوه بود و چهره‌اش از ترس و نگرانی بی‌آب مانده بود.

هوش مصنوعی: مدتی طولانی روی زمین تاریک خوابش برد و از آن مبارز هوش و حواسش را از دست داد.

هوش مصنوعی: تهمتن وقتی که پولاد را زنده و آماده دید، متوجه شد که همه دشت پر از سپاه و لشکر پخش شده است.

هوش مصنوعی: دلش بیش از پیش از دوری و فراق دلتنگ شد و فرماندهی به نام گودرز را که تجربه‌ زیادی داشت، به خدمت فراخواند تا به او کمک کند.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا تیرها را به سوی آسمان پرتاب کنند، مانند باران بهاری که بر زمین می‌بارد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان دو شخصیت مهم از داستان‌های حماسی اشاره دارد. بیژن و گیو از دو طرف مختلف به دنیا آمده‌اند، اما هر کدام ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود را دارند. به عبارتی، این شخصیت‌ها نمایانگر دو جنبه متفاوت از نبرد و جنگ هستند. در ادامه، نام‌های دیگر شخصیت‌ها مانند رهام و گرگین نیز نمادین از قهرمانان و مبارزان بزرگ هستند که در دنیای حماسی خود به دنبال بروز شجاعت و دلاوری هستند. در کل، این بیت می‌خواهد نشان دهد که در هر دو سوی داستان شخصیت‌های بزرگ و توانا وجود دارند که هر یک به نوعی به دنیای نبرد و حماسه تعلق دارند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که آتش را روشن کردند و با خنجر در جهان می‌سوزانند.

هوش مصنوعی: سربازان این چنین گفتند: ای مرد پولادین، بدون تخت و ثروت و نامی بزرگ، باید بر اینجا حاکم باشی.

هوش مصنوعی: چرا باید با بی‌فکری و بی‌دلیل، خشم و تندی خود را به باد دهی؟ چرا باید به یاد جنگ و نزاع بیفتی؟

هوش مصنوعی: سپه را به جلو انداخت و از رستم نیز جانش را نجات داد.

هوش مصنوعی: پیران به فراسیاب گفت که دنیا به مانند دریای پر از آب شده است.

هوش مصنوعی: نگفتم که در این سرزمین امن، با رستم همدست شوم و کنارش باشم.

هوش مصنوعی: از جوانی‌ام که ناگزیر سرشار از خون و حسرت است، دل ما در جنگ و مبارزه‌ای پرشور و تند به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چه کاره‌ای و چه اهمیتی داری که هیچ‌کس با تو باقی نمی‌ماند و در واقع تو به گونه‌ای ترسناک و قدرتمند هستی که حتی نیروهای عظیم نیز از تو فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: صد هزار نفر از ایرانیان بیش از برگستوان‌ور سوار وجود دارد.

هوش مصنوعی: رستم در میدان نبرد، به دشمنان حمله‌ور است و زمین از خون پر شده و هوا نیز پر از تیر و براده‌های جنگ است.

هوش مصنوعی: از دریا و دشت و تالاب و کوه، گروهی از جنگجویان همه با هم به میدان آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی دیگر انسانی باقی نماند، آزمایش کردیم که دیو چگونه جنگ و درگیری و سر و صدا به راه می‌اندازد.

هوش مصنوعی: سربازان را به صف نیکو گوشه‌ای بمان و با افراد خاص به سمت دریا حرکت کن.