بادرودفراوان به بانیان برنامه گنجور که درترویج ادب پارسی به غایت کوشا بودند وهستند.اما درمتن زیر که حکیم خردمند توس اززبان رستم به دلاوران ایرانی، می گوید:

ازان پس چنین گفت کایدرسه روز

بباشیم  شادان و گیتی فروز

چهارم سوی جنگ افراسیاب

برانیم و آتش برآریم ز آب

همه نامداران به گفتار اوی

ببزم و بخوردند نهادند روی

پس آگاهی آمد بافراسیاب

که بوم و بر از دشمنان شد خراب

رستم می گوید بعدازنیایش خداوند به بزم سه روز بپردازیم وسپس به جنگ افراسباب  روی آوریم واین بیت

همه نامداران به گفتار اوی

به بزم وبه خوردند نهادند روی

به نظراین بنده باید مصراع 

به بزم وبه خوردن نهادند روی

باشد. یعنی خوردن، به صورت مصدر افاده معنا می کند نه به صورت فعل.معنی بیت اینگونه خواهد بود که سپاهیان رستم به گفتار رستم به  بزم و سور وخوردن روی آوردند.

با سلام و خدا قوت.

ببخشید آیا جای کلمه گیتی نباید میهن می‌بود؟ نه معنی دارد دادن یا ندادن گیتی به دشمن چون گیتی مگر جهان نیست؟ هم وزن جور نمی‌شود، تن با میهن بیشتر سازگار است تا گیتی.

همه سر به سر تن به کشتن دهیم

به آید که گیتی به دشمن دهیم

با تشکر.