هوش مصنوعی: زمانی که خورشید به آسمان می‌تابد و نورش بر پشت گاو می‌افتد، صدای بلندی از طرف پرنده‌ای به نام چکاوک به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: از درگاه کاموس صدایی بلند شد، که او همان کسی است که اسپش را می‌افگند و پیش‌روی دیگران قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تشکیلات منظم و نظامی را برپا کرد و با زره به میدان آمد. دلش پر از شجاعت و روحش مملو از انرژی و هیجان بود.

هوش مصنوعی: او زیر پیراهنش زره‌ای داشت و بر تنش قبا و جوشنی بود که به او قدرت و جلال می‌بخشید.

هوش مصنوعی: در ایران صدای اعتراض و خروش مردم بلند شده است، چون از این وضعیت نابسامان و مشکلاتی که دارند، به زودی قشون و نیروهایی به صحنه خواهند آمد.

هوش مصنوعی: پرچم سردار جنگ، همچون پهلوانی، از دور با گروهی از مردم نمایان شد.

هوش مصنوعی: و به این ترتیب، از سوی توران، لشکر باد به سمت ابرهای سیاه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: رئیس سپاه، همچون کوهی که ثابت و استوار است، به خاطر نعل‌های اسبش، خسته و ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: یک گرزی مانند سر گاومیش در دست دارد و سپاهش از پشت او و نیزه‌دارانش از جلو قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: از سر این یال و دم، نیرویی به‌وجود می‌آید که اگر از آن دور بمانی، شگفت‌زده خواهی شد.

هوش مصنوعی: از این روی، فرمانده ایرانی به نام طوس، در نبردی پیروزی را با صداي طبل اعلام کرد.

هوش مصنوعی: وقتی دیده‌بان قهرمان فریاد زد، او با خوشحالی و روحی شاداب پاسخ داد.

هوش مصنوعی: از نزد گودرز، کشواد سوار بر اسب به سوی فریبرز حرکت کرد.

هوش مصنوعی: سربازان توران به سمت جنگ حرکت کردند و در صفوف منظم و فشرده خود را آماده نبرد کردند.

هوش مصنوعی: عملی را انجام بده که شایسته‌ی جایگاه و شخصیت تو باشد، زیرا تو بزرگ و سرآمد هستی و پدر پادشاهان محسوب می‌شوی.

هوش مصنوعی: گرد تهمتن به راه آمد و حالا در این میدان جنگ حضور دارد.

هوش مصنوعی: فریبرز با گروهی از جنگجویانش به نزد نیو آمد و به طوس و گیو ملحق شد.

هوش مصنوعی: لشکری بر فراز کوه آماده کردند و پرچم خوشبختی را تزئین کردند.

هوش مصنوعی: وقتی سپاه میسره با یکدیگر هماهنگ شدند، میمنه نیز به سمت راست حرکت کرد و به جای خود بازگشت.

هوش مصنوعی: صدای کرنای جنگی بلند شد، مانند این که آسمان از جای خود تکان خورد و به میدان آمد.

هوش مصنوعی: وقتی فشاری بر او وارد شد، در جنگی شعله‌ور شد و فرصت درنگی برایش باقی نماند.

هوش مصنوعی: نیروهای نظامی مانند دریای پرآب هستند که اگر سیل از کوه به راه بیفتد، به سرعت حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: به نزدیکی او رسید و آسمان رنگ آبی به خود گرفت و زمین ناپدید شد.

هوش مصنوعی: وقتی نزدیک کوه شد، با لبخند رویش را به سوی جمعیت چرخاند.

هوش مصنوعی: این گروه، نظامی گرسنه و بی‌تحرک هستند و هیچ‌گونه شباهتی به افراد پیر و نیروهای جنگی دیگر ندارند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسانی که با من خواهند جنگید، از ایرانیان جنگجوی با تجربه هستند و آنها خواهند آمد تا در مقابل من بایستند.

هوش مصنوعی: به بالا و برز من نگاه کن، برو و قدرت و سلاح من را ببین.

هوش مصنوعی: وقتی گیو این حرف را شنید، به شدت خشمگین شد و شمشیرش را از میان کشید.

هوش مصنوعی: وقتی نزدیک‌تر شد، به او گفت که شاید این یک فیل فرسوده و کهنه است.

هوش مصنوعی: کمان را آماده کرد و تیر را بر روی آن گذاشت و از خداوند، نیکی و بخشندگی را به یاد آورد.

هوش مصنوعی: چو بیدار شد، کمان را به نشانه تیراندازی در دست گرفت، همان‌طور که ابرهای بهاری باران را به خود می‌گیرند.

هوش مصنوعی: وقتی کاموس دستش را باز کرد و دید، زیر سپر رفت و سرش را ناپدید کرد.

هوش مصنوعی: لیاقت و رفتار انسان در سختی‌ها و چالش‌ها مشخص می‌شود؛ اگر مانند شیر قوی و جسور باشی، می‌توانی به عظمت و قدرتی مانند فیل دست یابی.

هوش مصنوعی: زمانی که دشمن به او نزدیک شد، یکی از پشت به او نیزه زد.

هوش مصنوعی: وقتی که گیو حرکت کرد و به سوی زین رفت، نیزه‌ای که رنگش به آبی می‌زد به دور از او افتاد.

هوش مصنوعی: تیغ را از نیام کشید و با صدای بلند و انرژی تمام نام آن را بر زبان آورد.

هوش مصنوعی: به جلو سوار وارد شد و با شمشیرش ضربه‌ای زد، همچنین نیزه‌اش همچون قلم بود.

هوش مصنوعی: وقتی سپهبد طوس با دقت نگاه کرد، سرنوشت جنگجوها و نبرد دلیران را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: می‌دانست که مردی شایسته و توانمند نیست و همچنین هیچ نیزه‌وری جز طوس وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از دل سپاه صدایی رسا شنیده می‌شود که به کمک گیو آمده و حالا کینه‌جو شده است.

هوش مصنوعی: سوارکار، کنترل افسار را به دست گرفت و در فضایی تنگ با دو شخصیت دیگر به رقابت پرداخت.

هوش مصنوعی: از تگ اسپ طوس، جنگ‌جو و دلاور، تنها سپهبد باقی مانده است که نام خدا را بر زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: او به میدان نبرد می‌رود و در کنار سپاه، با نیزه‌اش در دست به جلو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: دو گردان با ارزش و یک سوار، نتوانستند از آن میدان جنگ رها شوند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی تاریکی و شب به وجود می‌آید، در سرزمین دشت هر نوع حال و احوالی می‌تواند بوجود بیاید و شور و هیجان ایجاد شود.

هوش مصنوعی: زمانی که دشت مانند چوب آبنوس گسترده شد، دو شخصیت به نام‌های کاموس و طوس در آنجا برافراشته و پراکنده شدند.

هوش مصنوعی: هر دو گروه به سمت‌های مختلفی حرکت کردند، یکی به سمت دشت و دیگری به سمت کوه.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان از خورشید و ماه خالی شد، پیشرفتی از هر دو نیرو نمایان شد.

هوش مصنوعی: به خاطر آن چشمی که درخشید، لب به سخن گشود و گفت که زمین پر از خاک و شب تاریک شده است.

هوش مصنوعی: هامون و راغ پر از گفتگو هستند و در میان بزرگ‌مردان چندین روشنی وجود دارد.

هوش مصنوعی: او به دنیای ما آمد، مانند قهرمانان باستان و از زابل، گروهی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: گودرز هنگامی که صدا و بوی تفت را شنید، در شب تاریکی از کوه خارا حرکت کرد.

هوش مصنوعی: اژدهایی ظاهر شد که درفش آن شب تار را به رنگ بنفش درآورد و جهان را تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: زمانی که گودرز چهره تهمتن را دید، از شدت احساساتش اشک‌هایش جاری شد و در آن لحظه، چهره تهمتن در نظرش محو شد.

هوش مصنوعی: رستم از اسب پیاده شد و مانند باد به سرعت آمد.

هوش مصنوعی: هر دو نفر به هم نزدیک شدند و به هم چنگ زدند، از این برخورد صدای بلندی بلند شد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف افراد مشهور و نامداری از گودرزیان می‌پردازد که در کینه‌ورزی و انتقام‌جویی به اوج خود رسیده‌اند و زمان را در این کار سپری کرده‌اند.

هوش مصنوعی: گودرز به پهلوانی که هوشیار و جنگجو و آرامش‌مند است، گفت:

هوش مصنوعی: هر چه از تو به زبان آید، حقیقتی در آن نهفته است و گفتارت روشنی بخش و ارزشمند خواهد بود.

هوش مصنوعی: شما ایرانیان را از نسل پدران و مادران خود به خوبی می‌شناسید و از ثروت و مقام و ارزش‌ها بهره‌مند هستید.

هوش مصنوعی: ما بدون تو مانند ماهی هستیم که در خاک گرفتار شده و سرش در لاک افتاده است.

هوش مصنوعی: وقتی این چهره زیبا و دلنشین تو را می‌بینم، همین سؤال و علاقه گرم مرا به سمت تو جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: من دیگر نتوانم بر سوگ آن بزرگواران افسوس بخورم، زیرا سرنوشت تو جز لبخند زیبا چیزی به همراه نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت: دل را شاد نگه‌دار و از نگرانی‌های دنیا آزاد باش.

هوش مصنوعی: دنیا همیشه فریب است و گاهی مواقع به نفع ما می‌شود و گاهی هم به ما آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: در اینجا، به وضعیت‌ها و سرنوشت‌های مختلف انسان‌ها اشاره شده است. برخی در آرامش و راحتی زندگی می‌کنند، برخی دیگر در مبارزه و جنگ هستند، عده‌ای با نام و شهرت بالا زندگی می‌کنند و عده‌ای در سایه قرار دارند و شناخته نشده‌اند. هرکسی سرنوشتی متفاوت دارد.

هوش مصنوعی: زندگی به این شکل ادامه دارد و چاره‌ای جز پذیرش این وضعیت ندارم، زیرا من نیز از مرگ گریزانی ندارم.

هوش مصنوعی: ای روح تو از غم و دردی بی‌درد و آرام باش، زیرا همه‌ی ما در نهایت، به سوی باد و سرنوشت خود خواهیم رفت.

هوش مصنوعی: پس از آنکه طوس و گیو از ماجرای سواران نیو آگاه شدند، متوجه شدند که سواران از ایران رفته‌اند.

هوش مصنوعی: رستم به کوه هماون رسید و در آنجا گودرز، که فردی دانا و با تجربه است، او را دید.

هوش مصنوعی: لشکری به سرعت و مانند باد از جای خود رفتند و صدای خروش و نالهٔ کرنای به گوش رسید.

هوش مصنوعی: زمانی که پرچم قدرت و بزرگی رستم نمایان شد، شب تاریک لشکر او ظاهر گردید.

هوش مصنوعی: سربازان و فرماندهان در میان مردم عادی به زمین آمدند و در حالی که در بند بودند، احساس آزادی و راحتی کردند.

هوش مصنوعی: از لشکری که دردمند بود، فریادی به گوش رسید از کشتگانی که زیر خاک خوابیده بودند در نبرد.

هوش مصنوعی: دل رستم به خاطر درد و رنج آن‌ها به تنگ آمده و از روی کینه و نفرت، تصمیم گرفت به آن‌ها پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: پس از آن که سپاه از درد و سختی ناله کرد، وقتی که از وضعیت میدان جنگ آگاه شد، به کار خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: بسیار نصیحت کرد و گفت: ای افراد با اعتبار، امروز مبارزه‌ای در پیش است.

هوش مصنوعی: جنگ آغاز و پایانی دارد؛ برخی در این میدان به مقام و قدرت می‌رسند، در حالی که دیگران به سرنوشت سخت و ناگواری دچار می‌شوند.

هوش مصنوعی: پرده‌ای بر فراز زمین کشیده شده است و پس از آن، لشکری در میانه روز آماده شده است.

هوش مصنوعی: در دل کوه‌ها، خیمه‌هایی برپا کردند و پرچم فرماندهی را برافراشتند.

هوش مصنوعی: از روی تخت پایین آمد و بزرگان لشکر دور هم جمع شدند.

هوش مصنوعی: گودرز و گیو از یک سو نشسته‌اند و در دست دیگر طوس و گردان نیو قرار دارند.

هوش مصنوعی: شمعی روشن کردند و در مقابل سخن به اختلاف کم و زیاد، رفتند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف عظمت و قدرت شخصیت‌های بزرگ و جنگاوری می‌پردازد و به تصویر کشیدن چهره‌های باعظمت مانند خورشید و ماه اشاره می‌کند که نماد روشنی و حرکت مداوم هستند. این شخصیت‌ها و وقایع مهم همچون جنگ‌ها و اقدامات آنها به مانند نیرویی الهی و جاودانی جلوه می‌کنند.

هوش مصنوعی: بسیاری از آن سپاه بزرگ، با سردار نامدار صحبت کردند.

هوش مصنوعی: از قدرت و توانایی‌های مردان بزرگ و جنگاوران در سرزمین‌های مختلف سخن می‌گوید، از جمله خاقان چین و ویژگی‌های خاص آن‌ها در نبرد و جنگ.

هوش مصنوعی: از عمق وجودم نمی‌توانم سخن بگویم، زیرا ما راهی به دیدار او نداریم.

هوش مصنوعی: درختی است که تمامی شاخه‌ها و میوه‌های آن به شکل گرز و تیغ است، و اگر حتی سنگی از ابرها بیفتد، آن درخت از آن نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: از فیل‌های جنگی هیچ راه فراری وجود ندارد؛ سر او پر از خشم و دلش پر از جنگ و ستیز است.

هوش مصنوعی: از این کوه تا دریای شهد، سپاهیان و فیل‌ها و پرچم‌های جنگی حضور دارند.

هوش مصنوعی: اگر قهرمان لشکر به سمت ما نیاید، کار تو به تباهی می‌رسد.

هوش مصنوعی: سپاسگزاری از خداوندی که پیروزی را به ارمغان آورد و سختی‌ها و زحمات را به پایان رساند.

هوش مصنوعی: بدن ما به خاطر تو زنده است و بدون شک، هیچ کس دیگری امیدی به آینده ندارد.

هوش مصنوعی: در گذشته، از میان کشته شدگان، قهرمانی بود که با چشمانی اشکبار و چهره‌ای غمگین به یاد آن روزها می‌گریست.

هوش مصنوعی: سپس چنین گفت که از زمین و آسمان دور شو و تا وقتی که به تاریکی و ظلمت زمین برسی.

هوش مصنوعی: تنها در صورتی می‌توانی ببینی که دچار گرما و سختی و زحمت شوی، چرا که این ویژگی‌های زندگی دنیوی است.

هوش مصنوعی: کارهای دنیای آفرینش بی‌دلیل و بی‌مورد است؛ گاهی پر از مشکل و جنگ و گاهی مملو از عشق و دوستی.

هوش مصنوعی: اگر کسی که کشته شده از یک مرده نیز بگذریم، منطقی است که به دلایل و چون و چرای این اتفاق توجه نکنیم.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی می‌رود، باید با صبر و انتظار به آن فکر کرد که روزی برمی‌گردد. نگران نباش و با شتاب در افکار خود نچرخ، زیرا زمان خودش به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: خدایا، برای آن کسی که بر جهان حکومت می‌کند، پیروزی و موفقیت را آرزو می‌کنم و برای دشمنانش، سرنوشتی نامبارک و بد می‌طلبم.

هوش مصنوعی: از این به بعد همه کینه و دشمنی‌ها را فراموش می‌کنیم و برای بهبود و یاری رساندن به جهان تلاش خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: همه‌ی بزرگان تجسّم کردند که بدون حضور تو، نه زمان ارزش دارد و نه زمین.

هوش مصنوعی: همیشه بدی در یادها می‌ماند و امیدوارم که در پیروزی شاه، بدون وجود تو نباشیم.

هوش مصنوعی: زمانی که نور خورشید از پشت کوه‌ها نمایان شد، دو زلف مشکی شب را به چنگال گرفت و روز را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: او چادر سیاه را کنار زد و با دندان، لب‌های روشن و زیبای ماه را خونین کرد.

هوش مصنوعی: خیمه‌ای برفراشته شد و از هر دو قسمت، لشکریان به حرکت درآمدند و از مکان خود رفتند.

هوش مصنوعی: سرکرده هومان به سمت سپاه آمد و هر سو را می‌نگریست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ایرانیان با دوستی و همراهی، به کار و تلاش مشغول شده‌اند، و در این زمینه، خوابگاه و چادر برای زندگی و استراحت خود آماده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در فضای پر زرق و برق خیمه‌ای از پارچه‌ی بافتنی زیبا، مناظر و جزئیات زیادی را مشاهده کردم که درون این خیمه به تصویر کشیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: تحت تاثیر ستاره‌ها و سرنوشت، رهبری و قدرت با درفش و نیزه در جلو درخشان است.

هوش مصنوعی: سراپرده‌ای را دیدم که زیر سایه‌اش، پرچم سیاهی با شکوهی به اهتزاز درآمده بود، انگار که به زیبایی ماه درخشان باشد.

هوش مصنوعی: فریبرز کاوس، با تعداد زیادی شتر و فیل، خیمه‌ای نزدیک شهر طوس برپا کرده است.

هوش مصنوعی: زن و مردی به نزد پیران آمدند و به آنها گفتند که با وجود رنج و سختی‌های بسیار، روزی جدید آغاز شده است.

هوش مصنوعی: از ایران، صدای پر از شور و هیجان شب به شب بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: به تنهايي صبح زود از خیمه بیرون رفتم و به اطراف نگاه کردم تا ببینم چه خبر است.

هوش مصنوعی: از ایران نیروهای زیادی به کمک آمده‌اند و در این میدان جنگ حاضر شده‌اند.

هوش مصنوعی: از پارچه‌ای سبز که مخصوص پرده‌هاست، نقش و تصوری از یک اژدها با پرچمی بر پا به تصویر کشیده شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف یک سپاه می‌پردازد که در آن افرادی از زابل با زره و تجهیزات جنگی حاضرند و برخی دیگر با خنجرهایی از کابل. این تصویر به ما نشان می‌دهد که مبارزان از مناطق مختلف با ویژگی‌ها و سلاح‌های خاص خود در یک مکان گرد هم آمده‌اند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد رستم به دستور شاه به این میدان نبرد آمده است.

هوش مصنوعی: پیران به او گفتند که در روزگار بد، حتی اگر رستم هم به این میدان جنگ بیاید، باز هم اوضاع تغییر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: نه کسی از کاموس باقی مانده است، نه خاقان چین، نه شنگل و نه گردان توران. تمام این قدرت‌ها و شکوه‌ها از بین رفته‌اند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، هنگامی که لشکر به هم پیوست، فرمانده را دید.

هوش مصنوعی: از آنجا به سمت کاموس رفت و نزدیک منشور و فرطوس شد.

هوش مصنوعی: در شب هنگام از این مکان خارج شدم و در صبح دوباره برگشتم، در حالی که تمامی سپاه ایران را گرد آورده بودم.

هوش مصنوعی: نیرویی زیاد و جنگجو به میدان آمده‌اند، پر از کینه و آمادگی برای جنگ.

هوش مصنوعی: به نظرم آن رستم بزرگ که درباره‌اش صحبت کردم، در این جمع حاضر است.

هوش مصنوعی: سپاه شاه ایران به سمت میدان نبرد حرکت کرد و به یاری آمد.

هوش مصنوعی: کاموس به او گفت: ای خردمند، دل تو تنها به فکرهای بد مشغول است.

هوش مصنوعی: بدان که کیخسرو برای نبرد آمد، پس هوشیار باش و در این کار سخت، به دل نادان حمله نکن.

هوش مصنوعی: تو چرا این همه از رستم و حماسه‌های او سخن می‌گویی؟ فقط به یاد زابلستان و سرزمین خود بسنده کن و از آنجا یاد کن.

هوش مصنوعی: اگر پرچم من را در دست ببیند، دریا نهنگ به خروش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به حرکت درآی و ارتش خود را مجهز کن، پرچم را به همراه بیاور و به میدان نبرد قدم بگذار.

هوش مصنوعی: وقتی که من با سپاه به میدان جنگ بیایم، شما نباید درنگ کنید و باید آماده باشید.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، میدان نبرد به قدری پر از خون است که گویی تمام دشت به دریایی از خون تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: دل قهرمان به خاطر آن سخن خوشحال شد و از فکر رستم راحت گردید.

هوش مصنوعی: سپه یک‌دست زره و تجهیزات جنگی دریافت کرد و در این حال به یاد گفتار کاموس افتاد.

هوش مصنوعی: از آن مکان، شخصی به پیش شاه چین آمد و زمین را بوسید.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: ای انوشه، زندگی انسان در دیدار تو به خوشی می‌گذرد.

هوش مصنوعی: راه دشوار و طولانی‌ای را انتخاب کردی و با این انتخاب، ما را به زحمت انداختی.

هوش مصنوعی: به این شکل، افراسیاب با افتخار و شجاعت از میان آب‌ها گذشت و در کشتی‌اش حرکت کرد.

هوش مصنوعی: ارتش به تو اعتماد و اتکای راستینی دارد، پس کاری کن که شایسته‌ی ارزش و مقام تو باشد.

هوش مصنوعی: فیل‌های زیبا را آرایش کن و دنیای خود را با آواز ناله‌مانند کرنای پر کن.

هوش مصنوعی: امروز من آماده نبرد هستم، با نیروی فراوان و قدرتی همچون فیل و طبل، در مرکز میدان جنگ با تو مواجه می‌شوم.

هوش مصنوعی: دست نگه‌دار و از پشت به من کمک کن، کلاهم را نیز بر سر بگذار تا در کنارم باشی.

هوش مصنوعی: کاموس جنگی به من گفت که تو باید در این جمع، جلوتر از همه باشی.

هوش مصنوعی: بسیاری از سوگندها و قول‌های سنگین می‌خورند و بر سر مشکل‌ها و چالش‌ها با نیروی زیاد می‌کوبند.

هوش مصنوعی: امروز جز با این گرز جنگی، کار دیگری ندارم و حتی اگر سنگی از آسمان بریزد، برای من اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی خاقان صدای کرنای تو را شنید، گویی کوه از جایش حرکت کرد و جا به جا شد.

هوش مصنوعی: صدای طنین‌افکن زمین و آسمان، کوه‌ها را پوشاند و خورشید را پنهان کرد.

هوش مصنوعی: دستور دادند که گهواره را بر پشت فیل ببندند و به این ترتیب، روی زمین به رنگ نیل درآمد.

هوش مصنوعی: گرازان به قلب سپاه آمد و از دور، خورشید تابان به رنگ سیاه درآمد.

هوش مصنوعی: صدای زنگ و هندی به قدری بلند و پرخروش است که دل انسان را به تپش درمی‌آورد و آدمی احساس می‌کند در حال حرکت از جای خود است.

هوش مصنوعی: به خاطر افتخار و شکوه پیروزی، بر پشت فیل‌ها دژی بنا شده که مانند امواج دریای نیل درخشان و برجسته است.

هوش مصنوعی: در درون چشم، هیچ نوری باقی نخواهد ماند و هیچ گونه آشنایی با روح نیز نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم و دهان آسمان پر از غبار شده‌اند، گویا چهره‌اش را با گل سیاه پوشانده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که خاقان به قلب سپاه آمد، ماه در درون آن گردان وار گم شد و راه خود را گم کرد.

هوش مصنوعی: در دل پر تلاطم و سختی‌ها، میمنه (گروه اسب‌ها) مانند کوهی استوار و مقاوم به جلو حرکت می‌کنند و به سمت سرزمین هامون رهسپار می‌شوند.

هوش مصنوعی: برادر هومان و کلباد به سوی میسره رفتند.

هوش مصنوعی: وقتی رستم دید که پادشاه چه کاری کرده است، در دلش جایی برای جنگ آماده کرد.

هوش مصنوعی: رستم گفت که بیایید ببینیم سرنوشت و روزگار چگونه بر ما تأثیر می‌گذارد و چه پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چگونه ممکن است آسمان بر کسی عطا کند که از بزرگان زمان خود بوده است. به عبارت دیگر، نشان می‌دهد که بخشش یا لطف آسمان به افرادی eminent و بزرگ می‌رسد و اشاره به قدر و منزلت این افراد دارد.

هوش مصنوعی: من برای اندکی درنگ در مسیر، دو منزل را طی کردم و چهره‌ام را (سفر) به دوردست نشان دادم.

هوش مصنوعی: اکنون سم این محنت و سختی به ما رسیده و در دل با رنجی که از فاصله طولانی به دست آمده است، آشفته شده‌ایم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به تنهایی در برابر دشمنان مقاومت کنم، زیرا تعداد نیروهای جنگجو بسیار زیاد است و توان من کافی نیست.

هوش مصنوعی: امروز باید به یکدیگر کمک کنید و در برابر دشمنان پیروزی حاصل کنید.

هوش مصنوعی: آسمان و کائنات به ما یاری می‌رسانند، ماه و خورشید نیز محافظان ما هستند.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا طوس ساز کوس را آماده کند و لشکر را مانند صبح زود که مرغزار به صدا در می‌آید، آرایش بدهد.

هوش مصنوعی: فرمانده ساز خود را برداشت و صدای آن بلند شد، و نالهٔ گاو به گوش رسید.

هوش مصنوعی: گودرز به میمنه زیب و زینت بخشید و او را به کوه خارا فرستاد.

هوش مصنوعی: فریبرز کاوس در میدان نبرد مانند یک نیستان گسترده و بی‌پایان شده است.

هوش مصنوعی: دل درون طوس نوذر پر از نالهٔ کرنایی شده و پاهایش به زمین چسبیده است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، همه چیز در سر و صدا و مشغله گم شده است و هیچ‌کس نمی‌تواند خود واقعی‌اش را ببیند.

هوش مصنوعی: قهرمان تا بالاى قله کوه رفت و به ملاقات پادشاه و مردم توران رسید.

هوش مصنوعی: سردار دید که سپاه روم به قدری زیاد است که مانند یک مهره موم در دریا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: کشورهای مختلف و قومیت‌های گوناگون مثل کشانی، شگنی، سقلاب، هند، چغانی، رومی، وهری و سند به زیبایی و تنوع فرهنگی اشاره دارند. این اشعار نشان‌دهنده غنای فرهنگی و تنوع ملیت‌ها در مناطق مختلف است.

هوش مصنوعی: جهان رنگ و رویی متفاوت به خود گرفته است و حالتی تازه و جدید پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: زبان و کلامی جدید برای هر مکان و موقعیتی، با نماد و نشانی تازه و امکانات نوین.

هوش مصنوعی: از فیل‌ها و تزئینات و تخت‌های عاجی، همانند یاره، تاج، و افسر، و طوق وجود دارد.

هوش مصنوعی: دنیا همچون باغی از بهشت است، اما وقتی با آنها ملاقات می‌کنی، زیبایی‌اش به زشتی بدل می‌شود.

هوش مصنوعی: رستم با حیرت و تعجب به قله کوه نگاه کرد و در دلش افکار مختلفی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که آسمان با مهر و ماه به ما نشان دهد، که چه بازی‌هایی پیر و کهنه این جهان برپا کرده است.

هوش مصنوعی: او از کوه پایین آمد و نگران نشد، حتی وقتی که از کنار ارتش و فرمانده‌اش گذشت.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که تا وقتی کمر بسته‌ام و آماده‌ام، هیچ‌گاه در یک جا بیش از یک سال نمانده‌ام.

هوش مصنوعی: من پیش از این سپاه‌های زیادی را مشاهده کرده‌ام، اما نمی‌دانم که آیا این لشکر بزرگتر از همه آن‌هاست یا نه.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا طبل جنگ را به صدا درآوردند و سپهسالار طوس به میدان نبرد آمد.

هوش مصنوعی: از آن کوه، سرش را به سمت هامون بلند کرد و نیزه‌ای را که از کینه برانگیخته بود، در خون فرو برد.

هوش مصنوعی: در میانه روز، گروهی از نیروها به سوی دشمن حرکت کردند و صف‌های خود را در دشت به طول دو فرسنگ تشکیل دادند.

هوش مصنوعی: از تاریکی و ظلمت سپاه، هیچ نوری باقی نمانده است و از خورشید، شب مستقل و جدایی ندارد.

هوش مصنوعی: بر اثر تیرها و پیکان‌ها، هوا تاریک شد و آفتاب در آن حالت دچار حیرت گردید.

هوش مصنوعی: صدای سواران و اسب‌ها از دشت می‌گذرد، مانند بهرام و کیوان.

هوش مصنوعی: از هیجان و شور سواران و آسیب‌هایی که تبر به آنها زده، سنگی سخت و مقاوم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: همه چیز از خون رگ‌ها و تلاش‌های دلیرانه شکل گرفته است، اما در زیر پای نعل اسب، خاکی وجود دارد که آرام و بی‌صدا نشسته است.

هوش مصنوعی: دل انسان‌های بدبین و بدخلق از جان دلیران دور است، همان‌طور که دلیران از مردگان و خواب‌آلودگان فاصله می‌گیرند و خود را از آن‌ها جدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: شیران نر از آنجا رفتند و عقاب شجاع بال‌هایش را گشود.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمانده است که با چهره‌ی درخشان خورشید، رنگی به خود گیرد؛ حتی خاک بر کوه‌ها و سنگ‌ها نیز رنگی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: شخصی در میان جمع گفت که اگر نیاز باشد، باید آسمان را هم به سپاه بسپاریم.

هوش مصنوعی: همه سلاح‌ها و ابزار لازم را به همراه بیاورید و برای ایرانیان در تنگنا و محدودیت قرار دهید.

هوش مصنوعی: دل شخصی که به دنبال دنیا و تجربه‌های جدید است، درگیر جنگ و چالش‌هاست و اگر این چالش‌ها وجود نداشت، او در کسالت و ناامیدی به سر می‌برد.