هوش مصنوعی: سپهبد با سرعت حرکت کرد و شاه به همراه رستم و سپاه به سمت کاخ بازگشت.

هوش مصنوعی: یک نفر مجلسی برپا کرد با حضور دلاوران، روحانیان و شاهان که به تصمیم‌گیری پرداخته و رای مشورتی دهند.

هوش مصنوعی: او به شدت از افراسیاب و دردهایی که بر تن خود و در دلش دارد، سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: مادر پارسا، در اثر نیکی و محبت، به ما آسیب رسانده و ما را آزرده کرده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از من ندانست که کیستم و از کجا آمده‌ام، برای همین در میان شبانان بی‌ارزش، احساس حقارت می‌کنم.

هوش مصنوعی: من نیرو و ارتش را به طوس فرستادم و از این پس بگذار تا خودمان راه را ادامه دهیم.

هوش مصنوعی: ما به بداندیشان جهان را تنگ می‌گیریم و دشمنان را زیر سنگ‌ها دفن می‌کنیم.

هوش مصنوعی: او به دوستش گفت که نگران غم‌ها نباش، زیرا زندگی‌ات به خوبی سپری خواهد شد.

هوش مصنوعی: از آن چهره، کاروانی به سمت منزلگاه‌ها در حرکت بود و در این میان، دو راه به هم می‌رسید.

هوش مصنوعی: در یک سو بیابانی خشک و بی‌آب وجود دارد و در سوی دیگر، راهی که به چرم (محل، منطقه یا مسیر خاصی) می‌رسد.

هوش مصنوعی: فیل‌ها و طبل‌ها در جای خود باقی ماندند، تا زمانی که سردار طوس بیاید.

هوش مصنوعی: آیا او کدام یک از دو راه را برمی‌گزیند؟ به دستور فرمانده، هم بر آن راه سپاه حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی طوس به سرکشان رسید، با آرامش و ملایمت سخن گفت و از مسیر بی‌آب و گرم سخن به میان آورد.

هوش مصنوعی: بگودرز گفت: این بیابان خشک، اگر بادی بیاید که بوی خوش عطر عنبر را برساند، بوی خوش مشک هم خواهد داد.

هوش مصنوعی: هر گاه که در زندگی با تندی و سختی پیش برویم، به زودی آرامش و راحتی به سراغمان می‌آید و نیازهایمان برآورده می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است به سمت کلات برویم و در آنجا از میم (شاید منظور منطقه‌ای خاص یا شخصی) سکنی گزینیم.

هوش مصنوعی: به راست و چپ زمین‌های آباد و جوی‌های پرآب دیده می‌شود. پس چرا ما در این دشت بیابانی به دنبال چیزی هستیم و خود را به زحمت می‌اندازیم؟

هوش مصنوعی: یک روزی در این راه، مردی را دیدم که به من راهنمایی می‌کرد و من به سمت او حرکت می‌کردم.

هوش مصنوعی: ما در این مسیر سختی‌های طولانی ندیدیم، مگر اینکه گاهی به پایین و بالا رفتن‌هایی برخورد کردیم.

هوش مصنوعی: گودرز، پهلوان با عظمت، به تو گفت که در برابر سپاه ایستاده‌ای.

هوش مصنوعی: به طرفی برو که او گفت، چون نباید سپاه را راند، زیرا کسی آسیب نبیند.

هوش مصنوعی: نباید دل شاه ناراحت شود، زیرا آزار او برای سربازان غیرمؤثر و بد خواهد بود.

هوش مصنوعی: طوس، ای مرد نامی، نیاوش کن که به این نوع اندیشه‌ها در دل خود راه ندهی.

هوش مصنوعی: اگر دلت از این پادشاه آزرده است، پس حق داری که اگر روح و احساست را با غم همراه نکنی، ناراحت شوی.

هوش مصنوعی: بهتر است که با لشکری به این سو برویم و به مسافت‌های دور فکر نکنیم.

هوش مصنوعی: به این ترتیب گفتند که همگی بر این نظر اتفاق نظر دارند و در مورد این امر نیز هیچ کس داستان دیگری ندارد.

هوش مصنوعی: پیلان و یوزها به فرمان و نظر سپهدار طوس از آن مسیر دور شدند.