هوش مصنوعی: از آن لشکر مشهور، سی هزار سوار شمشیرزن را برگزید.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از شب سپری شده است و در این زمان نه صدای بوقی شنیده می‌شود و نه صدای جلب را می‌توان حس کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که ریش‌سفیدان و حکیمان رهبر سپاه شدند، فاصله‌ی زیادی میان جنگجویان شجاع و دلیر به وجود آمد.

هوش مصنوعی: در ابتدا به محل گله‌ای که در دشت توران بود رسیدند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد به دام افتاده و کشته شدند، اما چیزی بدتر از این بدبختی وجود نداشت.

هوش مصنوعی: بسیار از دامداران و چوپان‌ها جان خود را از دست دادند و این نشان‌دهنده بدبختی و ناکامی مردم ایران است.

هوش مصنوعی: سپاه از آن جا به سوی ایران حرکت کردند و به سویی رفتند که گردی سیاه را به وجود آوردند.

هوش مصنوعی: همه ایرانیان در حال مستی بودند و گروهی در وسط نشسته و آرامش دارند.

هوش مصنوعی: درون خیمه، گیو بیدار بود و سپهدار گودرز هوشیار و آگاه بود.

هوش مصنوعی: صدای غرش و زخم تبر به گوش رسید و گیو، که شخصیتی شجاع و جنگجو بود، از آن آواز به شدت مضطرب و نگران شد.

هوش مصنوعی: ابر در جلو صحنه‌ای ایستاده و یکی اسب با عظمت در کنار او قرار دارد.

هوش مصنوعی: شخصی مانند پلنگ از آشفته بودن حال خود ناراحت می‌شود و احساس بدی از اینکه نتوانسته به خوبی خود را کنترل کند، به او دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: او با پای برافراشته و رفتار خود به سرعت از مکانش بیرون آمد.

هوش مصنوعی: سربازان سپهبد به سرپناه خود رسیدند و در آسمان که ابرهای تاریک و غم انگیزی وجود داشت، تغییر حالتی منفی را مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: به او گفتند که برپا خیز، سپاه آمده است. گروهی گرد هم جمع شده‌اند و از میدان به سمت دیگری حرکت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از آن مکان به نزد پدر رفت و در اندرون، سر گرگ گاو را به چنگ گرفت.

هوش مصنوعی: او به دور لشکر می‌چرخید و چون دود را بلند کرد، کسی که آگاه بود فهمید که چه اتفاقی در حال افتادن است.

هوش مصنوعی: شخصی به جنگ با بیژن پرداخت و می‌گوید که اینجا میدان نبرد است و نه جای گل و باغ.

هوش مصنوعی: سپس آن بره به سمت میدان جنگ رفت و مدتی با شتاب سوار شد.

هوش مصنوعی: بدانید که عده‌ی کمی از سربازان ترک مانند موریانه‌ها و ملخ‌ها پیشروی کردند.

هوش مصنوعی: گودرز به اطراف نگاه می‌کرد و سپاه را زیر نظر داشت، در همین حال سپاه به دور او جمع شده بود.

هوش مصنوعی: یکی از افراد ناگهان از خواب بیدار شد و مانند ابر بارانی که رعد و برقش را به همراه دارد، دچار اضطراب و ترس شد.

هوش مصنوعی: زیر سر فرد مست، بالشتی نرم قرار دارد و در کنار او، شمشیر و ابزار جنگی وجود دارد. این تصویر نشان می‌دهد که حتی در حالت مستی، خطر و آماده‌باش از یاد نمی‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی سپیده دم از بالای برج شیر طلوع کرد، گیو دلیر به لشکر نگاه کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که در دشت، همه جا پر از جان‌باخته‌های ایرانی است و شخصی به سرنوشت خود نگاهی می‌اندازد و متوجه می‌شود که سرنوشتش به حالت خوشی تغییر کرده و بیدار شده است.

هوش مصنوعی: نشان و پرچم شکسته و صدای کوس به هنگام زندگی کسانی که مثل چوب ابنو سیاه و تیره هستند، به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: سپهبد نگاهی به اطرافش انداخت و هیچ نشانی از سربازان شجاع و دلیر را در میان لشکر نیافت.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، تمام سربازان به خاک افتاده و بدن‌هایشان به خون آغشته شده بود.

هوش مصنوعی: پسر بدون پدر شد و پدر نیز بدون پسر، همهٔ لشکر در هم و برهم شدند.

هوش مصنوعی: به خاطر ناچاری و بیچارگی، خیمه و سرپناهی را برپا کردند و در آنجا سکونت گزیدند.

هوش مصنوعی: نه گروهی از سربازان وجود دارد، نه بار و بنه‌ای برای سفر؛ تنها کاروانی است که خسته و ناتوان به راه خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: لشکری از این نوع به سوی کاسه‌رود حرکت کردند، در حالی که بی‌ارزش و بدون ساختار بودند.

هوش مصنوعی: این گنبد آسمان گاهی موجب شادی و خوشحالی می‌شود و گاهی هم احساس درد و رنج به انسان می‌دهد.

هوش مصنوعی: سواران توران به دنبال طوس در حال فرار هستند و دل‌های پر از کینه و سرهایی پر از فریب دارند.

هوش مصنوعی: گویی باران سنگینی بر سر جوشن و بر خود و بر دشمن می‌بارد، همچون اینکه باران از پس ابرها فرو می‌افتد.

هوش مصنوعی: هیچ کس در اینجا نمی‌تواند پا بر جای خود بایستد، همه کوه‌ها را به دور خود مانند دیواری گردان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اسب‌ها و مردان جنگ در اینجا به حالتی اشاره دارند که با وجود قدرت و توانایی، ممکن است بعضی از افراد یا موجودات فاقد هوش و درک لازم برای نبرد باشند. هیچ‌کدام از آنها از نظر عقلانی و مهارت توانایی لازم را ندارند.

هوش مصنوعی: یک گروهی از سربازان که به دلیل جنگ و سفرهای طولانی خسته و آسیب‌دیده شده‌اند، به حالتی فرسوده و بی‌حال درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: سخن از فرمانده‌ای است که از دشت هامون به سوی کوه می‌رود. او از نبرد با ترکان احساس آرامش و بدون دغدغه دارد.

هوش مصنوعی: از ایرانیان صدا و فریادی به گوش رسید که نشان‌دهنده‌ی درد و رنج آن‌ها بود. این صدا نشان‌دهنده‌ی نارضایتی و مشکلات فراوانی است که در دل آنان وجود دارد.

هوش مصنوعی: همه در اندوه و بهت به سر می‌برند و هر کسی که به زحمت زندگی کرده است، باید برای آن کسی که جانش را در این راه از دست داده، سوگواری کند.

هوش مصنوعی: نه تاج و نه تخت و نه قصر باشکوه، نه اسب و نه سربازان جنگی در کنار من نیستند.

هوش مصنوعی: نه سرزمین آباد و سرزنده‌ای وجود دارد، نه انسان‌های فعال و کارآمدی دیده می‌شوند، و نه کسی به خستگی و ناامیدی آن‌ها توجهی می‌کند.

هوش مصنوعی: پدر بر پسر خیلی اشک ریخته و از آن‌سو، چند نفر دیگر هم در حال درد کشیدن هستند.

هوش مصنوعی: این جهان به گونه‌ای است که رفتار و کردار تو مخفیانه بر آن تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: همیشه در پس پرده، به نحوی با تو رفتار می‌کند که به خودت احساس نیازی نسبت به او نداشته باشی.

هوش مصنوعی: تو از بادی که آمدی، به کجا می‌روی؟ نمی‌دانی که با تو چه خواهند کرد.

هوش مصنوعی: ما به مدت طولانی همه چیز را پنهان نگه می‌داریم و نمی‌دانیم که چه زمانی رازها و ناپیدایی‌ها خود به خود نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: دو گروه از ایرانیان در میدان نبرد کشته شده بودند، در حالی که گروهی دیگر از جنگ بازگشته و خسته و ناتوان بودند.

هوش مصنوعی: سربازان در میدان جنگ به شدت شجاع و بی‌پروا شده‌اند و دل سردار که عقل و تدبیر را می‌شناسد، به گونه‌ای سرگردان و بی‌گانه با آن احساسات می‌باشد.

هوش مصنوعی: در میخانه، با دوستان و در فضای جشن و شادی، آرزوی آن را داشتم که جای میدان نبرد را بگیریم.

هوش مصنوعی: گودرز، که تجربه زیادی از زندگی دارد، در حالتی است که نه فرزندی دارد، نه نوه‌ای و نه هیچ یاری از دیار خود.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نه خورشید به خستگان نگاهی می‌کند و نه پزشک‌ها توان کمک به آن‌ها را دارند. در هر گوشه‌ای از زندگی، همه جا غم و اشک جاری است و حالتی پر از درد و اندوه حاکم است.

هوش مصنوعی: افراد باتجربه و آگاه به زندگی با دل‌های ناتوان و در جستجوی راهی تازه به پیش او آمدند.

هوش مصنوعی: یک نگهبان بر فراز کوه ایستاده بود و به دوردست‌ها و جمعیت نگاه می‌کرد.

هوش مصنوعی: طلایه به هر سو فرستاد تا شاید آن درد را درمانی پیدا کند.

هوش مصنوعی: یک شخصیت معروف و برجسته از ایرانیان دستور داد که میان دو نقطه را به صورت تنگ و محکم ببندند.

هوش مصنوعی: شاه را از این ماجرا خبر می‌کنند که فرمانده سپاه چه نقشه‌ای در سر دارد.

هوش مصنوعی: روزی نگریسته شد که عاقبت خوشی برای ایرانیان رقم نخورده و سران آنان از پیشکش و نعمت‌ها بی‌بهره مانده‌اند و این وضعیت بر آنان زیان آور است.

هوش مصنوعی: خبر رسید که روزگار تاریک و نابسامان شده است.

هوش مصنوعی: وقتی شاه دلیر این حرف‌ها را شنید، احساس شوق و شادی کرد و غم و اندوهش از دلش زدوده شد.

هوش مصنوعی: از کار برادر، پر از درد و غم بود و این دردها باعث شد که بر دردهای دیگر اضافه شود و مشکلات بیشتری بوجود آید.

هوش مصنوعی: زبان گویا و سخنگو، مانند زبانی است که طوس را نفرین می‌کند در شب تاریک تا زمانی که صدای خروس بلند شود.