هوش مصنوعی: در مورد جوانی که به دژ آباد می‌رسد، می‌توان گفت که او به مانند یک دژ محکم و پربرکت است که در آن محافظان و نگهبانان زیادی حضور دارند.

هوش مصنوعی: تمام زیبایانی که در دنیا هستند، مانند پارچه‌های ابریشمی چینی زیبا به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: بازگشت جوان از آن‌ها باعث می‌شود که روشنایی و امید او کمرنگ شده و زندگی‌اش تیره و غمگین گردد.

هوش مصنوعی: توسعه قدرت و توانایی در نبرد را به شاهزاده تخوار یادآوری کرد و گفت اگر خواهان پیروزی در میدان جنگ هستی، باید تلاش کنی و آماده باشی.

هوش مصنوعی: هرگاه به انسان بزرگ و با افتخار طوس حمله کنی، به جای آنکه از او بگریزی، بهتر است که با شجاعت و قدرت خود بر او پیروز شوی.

هوش مصنوعی: اگر زمانی برای او فرا برسد، دیگر نمی‌تواند به آسانی مانند یک تیر از کمان رها شود.

هوش مصنوعی: زمانی که فرمانده بر این کوه سرشکسته و تیز بیفتد، اکنون لشکرش نیز به او خواهد پیوست.

هوش مصنوعی: تو در جنگ او که کسی را به زمین نمی‌اندازد، نقشی نداری و نشانه‌های او را نمی‌شناسی.

هوش مصنوعی: شخصی از بالای تپه به شنیدن این صحبت‌ها مشغول شد و در نتیجه تصمیم گرفت تا کمان را به سمت پایین بکشد و از آن استفاده کند.

هوش مصنوعی: تیر کوچکی بر گردن اسب فرمانده‌ای اصابت کرد، به گونه‌ای که با تیر کمانداران تناسب داشت.

هوش مصنوعی: سر تازی از بین رفت و دل طوس پرکین، جان خود را از دست داد و سر او در باد معلق ماند.

هوش مصنوعی: وقتی لشکر به میدان می‌آید، سربازان پیاده با کلاه‌خود و لباس‌های خاکی و به هم ریخته در صفوف می‌ایستند.

هوش مصنوعی: او به کنار فرود آمد و در حال گواهی‌دادن گفت که آن پهلوان مشهور چه ویژگی‌هایی داشت.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به وضعیت ناامیدی و خستگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که چگونه یک فرد از دست یک سوار (نظامی یا غریبه) به ستوه آمده و نمی‌تواند به خوبی در مبارزه و میدان جنگ عمل کند. در واقع، او می‌خواهد بگوید که این فرد احساس ناتوانی و بی‌حوصلگی می‌کند و نمی‌داند چگونه باید در این موقعیت خطرناک و پرتنش ادامه دهد.

هوش مصنوعی: مریدان با شوق و شادی به خنده پرداختند و از دل به وجد آمدند.

هوش مصنوعی: یک پیرمرد در زمان جوانی‌اش، از ترس تیراندازی به زمین افتاد و غلتید.

هوش مصنوعی: سپهبد از کوه پایین آمد و گروهی با دل‌های غمگین و نگران از آنجا خارج شدند.

هوش مصنوعی: اکنون که تو به سلامت بازگشتی، نباید چهره‌ات را با آب مژه شست.

هوش مصنوعی: از آن کار با ارزش و مهم دوری کن، زیرا سپهدار نیو با پای پیاده آمده است.

هوش مصنوعی: گفت: این کار را نمی‌توان اندازه‌گیری کرد، چهره‌ی نام‌آوران همیشه تازه و نوین باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی با گوشواره‌ای زیبا است، پس چرا لشکر گرسنه‌ای را به دنبال خود می‌آورد؟

هوش مصنوعی: نباید همیشه با هم توافق کنیم و در هر موضوعی یکسان فکر کنیم، زیرا هر داستان و موضوعی جنبه‌های مختلفی دارد.

هوش مصنوعی: اگر طوس یک بار تندی کند، زمانه پر از درد و رنج خواهد شد.

هوش مصنوعی: ما باید جانمان را برای سیاوش بدهیم و هرگز نباید این بدی را فراموش کنیم.

هوش مصنوعی: از طلا و جواهرات با ارزش او، سربازی با افتخار و از تبار نوذر جان به در می‌برد.

هوش مصنوعی: در این جهان، وقتی به حالت ذلت و شکست رسیده‌ایم، چه چیزی ممکن است برای ما باقی مانده باشد که ارزش مشاهده یا تجربه کردن داشته باشد؟

هوش مصنوعی: گروهی از نوادگان جم و مغز و عقل قباد، به دلیل نادانی، این جنگ را آغاز کردند.