هوش مصنوعی: زمانی که نامه‌ای از هند به دست رسید، فرستاده‌ی پادشاه را دید.

هوش مصنوعی: او را بسیار ستایش کرد و با محبت و نیکی به او برخورد کرد و نسبت به او مهربان بود.

هوش مصنوعی: او به من گفت که من از دستورات و فرمان او خوشنودم و هیچگاه از عهد و پیمانی که با او کرده‌ام، خارج نخواهم شد.

هوش مصنوعی: اما من با این حال، بی‌آنکه چیزی بسازم، در این لحظه با افتخار در برابر شما حاضر می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر چیزی مورد پسند خداوند نباشد، هیچ‌گاه مورد پسند پادشاهی در زمین نیز نخواهد بود.

هوش مصنوعی: سپس فرمان داد تا دبیر حاضر شود و قلمی از جنس هندی و چینی و حریر بیاورد.

هوش مصنوعی: او به سرعت نامه را پاسخ داد و آن را به زیبایی تزئین کرد، همچون باغی در بهشت.

هوش مصنوعی: در ابتدا برای خداوندی که همیشه پیروز و همراه با روزگار، ستایش و تمجید می‌کنم.

هوش مصنوعی: خداوند بخشنده و عدالت‌پرور است و همچنین شکوه و هوش و هنر مردان را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: سپس گفت که سرانجام، سر مردم نیکوکار از نام و آوازه پادشا دور نخواهد شد.

هوش مصنوعی: شایسته نیست که چیزی از صاحب قدرت و اقتدار، که دارای لشکر و تاج و شمشیر است، کم کنیم یا دریغ داشته باشیم.

هوش مصنوعی: من چهار ویژگی دارم که نه در جهان به صورت علنی و نه به صورت پنهان برای کسی دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: پس از من هیچ کس نخواهد بود که در این جهان به چهار چیز مانند من باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که او دستور دهد، به سویش می‌روم و این باعث می‌شود که دل و عقیدتم تازه و شاداب شود.

هوش مصنوعی: بعد از آن، وقتی که به من دستور بدهی ای پادشاه، می‌آیم تا با فروتنی و بندگی، به تو احترام و خدمت کنم.