هوش مصنوعی: وقتی که سکندر صحبت کرد، با سرعتی مانند باد به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای بی‌خود و نادان، مردم تو را از جمع انسان‌ها حساب نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانی کنار چه کسی نشسته‌ای؛ بر جایگاه پادشاه ننشین و دستت را هم نشان نده.

هوش مصنوعی: سر تو پر از تیزی و ظرافت است، اما نگو که خودت کیستی و چه کسی مقام شاهی تو را دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو در این دنیا وجود نداشته باشی، نام و یاد تو مانند یک میوه خوشمزه و زیبا زیر فشار و بار سنگین زندگی خراب خواهد شد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، من می‌توانم سرت را که از شدت درد دور افتاده نشان دهم، به لشکری که آماده است.

هوش مصنوعی: کسی فریاد می‌زند که مادرش را خبر کند، زیرا او با وضعی آشفته به خانه بازگشته و نشانه‌های جنگ بر سرش دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: به طینوش گفت که این صحبت‌ها از خود او نیست. بنابراین او را به سوی آن درگاه فرستاد.

هوش مصنوعی: او دستور داد که کسی را از پیش او به بیرون ببرند و او را به دشت هامون ببرند.

هوش مصنوعی: سکندر با راز و رمز به گفتگو پرداخت و بیان کرد که انسان بدون دانش، همانند موجودی شیطانی است.

هوش مصنوعی: نباید در خفا به دنبال راه حلی باشی که به مشکلات و آسیب‌ها منجر شود.

هوش مصنوعی: تو دارای دانش و فهم هستی، بنابراین دقت کن که این اطلاعات تا چه اندازه برایت مفید است.

هوش مصنوعی: سکندر به او گفت که این حقیقت نیست، زیرا بازخوانی داستان او به درستی ممکن است.

هوش مصنوعی: جهاندار فرزندش را احضار کرد و او را بر تختی که در زیر سایه بلندی قرار داشت، نشاند.

هوش مصنوعی: سکندر به او گفت: ای کامیاب، اگر می‌خواهی به آرزوهایت برسی، باید آرامش داشته باشی.

هوش مصنوعی: من از تو کینه‌ای به دل نمی‌گیرم و هر چیزی که بگویی، با کمال میل می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی اشاره به حالتی از حسرت یا اندوه دارد. گوینده از وضعیتی صحبت می‌کند که در آن، با وجود دارا بودن امکانات و ظواهر زیبا، احساس خوشحالی نمی‌کند. او به یاد می‌آورد که حتی کسانی چون اسکندر که به مقام و قدرت رسیده‌اند، ممکن است در درون خود احساس رضایت نکنند. در واقع، این شعر ترکیبی از شادی ظاهری و ناراحتی باطنی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: در اینجا به من می‌گوید که به نزد شاه بروم و از او مالیات بگیرم که این وظیفه‌ای از جانب یکی از بزرگان است.

هوش مصنوعی: بدان که هر بدی که به تو خواهد رسید، از طرف دشمن بر من نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: به او به‌زودی پاسخ می‌دهم و رأی خوشبختی را به پادشاه می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر دست او را بگیرم و به جمع شما بیاورم، جایگاه او را در میان شما قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: به این صورت که اگر او را نبینی، نه لشکری خواهی دید و نه سلاح و ابزار سلطنت.

هوش مصنوعی: هرچقدر که تو از این سلطنت به من ارفاق کنی و آن را بپسندی، این کار تو نشان‌دهنده‌ی نیک‌خواهی‌ات برای من است.

هوش مصنوعی: وقتی طینوش این حرف را شنید، گفت: "این سخن را قبلاً شنیده‌ام و نباید که فراموش شود."

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به هدفی برسی، باید سعی کنی و نیتی خالص و پاک داشته باشی.

هوش مصنوعی: من از گنج و ثروت و هر آنچه که هست، از اسب‌ها و مردان که به پادشاه خدمت می‌کنند، بی‌نیاز و مستقل هستم.

هوش مصنوعی: من تو را می‌بخشم و در عین حال شکرگزار تو هستم، باشد که تو در جهان بزرگ و نیکوکار باشی.

هوش مصنوعی: تو کسی هستی که به پاکی و درستی معروفی و من به تو نیاز دارم تا در این مرز پر از گنج و ثروت، راهنمایی‌ام کنی.

هوش مصنوعی: سکندر آمد و در این مکان نشسته، با کسی عهد و پیمان بست و دست او را در دست خود گرفت.

هوش مصنوعی: از طینوش پرسیدند که چگونه این کار را انجام می‌دهی، با این جادو و چه نوع سحری به این موفقیت دست پیدا می‌کنی؟

هوش مصنوعی: او گفت: وقتی از پیش شاه بازگشتم، تو باید با من به راه بیایی.

هوش مصنوعی: از لشکر، هزار سواره‌ نظام ماهر و نام‌آشنا در میدان نبرد آماده‌اند.

هوش مصنوعی: در جایی جنگلی را دیدم که نشانم می‌دهد تو در کمین، همراه با لشکری هستی.

هوش مصنوعی: من از پیش تو دور می‌شوم و در مقابل او قرار می‌گیرم تا روان مغشوشش را ببینم.

هوش مصنوعی: بگویید که چقدر چیز ارسال کرده‌ام، اما تو بعد از آن هیچ‌گاه به چیزها فکر نکن.

هوش مصنوعی: فرستاده می‌گوید که من نمی‌توانم در میان سپاه به حضور شاه برسم.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه ببیند که نزد افراد دانا و با تجربه قرار می‌گیرد و با آنها مشورت می‌کند، این عمل نشان از خردمندی و آگاهی اوست.

هوش مصنوعی: اگر کسی او را ببیند، این خواسته را به راحتی قبول می‌کند، خواه از هر نوع گنج و ثروتی باشد.

هوش مصنوعی: اگر او تو را بدون سربازان ببیند، شاید بازگردد و راه را برایت باز کند.

هوش مصنوعی: وقتی او سخنان زیبا و نیک من را بشنود، به ظاهری که من دارم یا به موقعیت اجتماعی‌ام فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: بیا زیر سایه درختی بنشینیم، که گنج و ثروت و قدرت و عظمت در آنجا فراهم است.

هوش مصنوعی: برای مقابله با مشکلات زندگی آماده شو و از قدرت خود استفاده کن، تا بتوانی از چالش‌های روزگار عبور کنی.

هوش مصنوعی: نتیجه اعمال من به خودم بازخواهد گشت و این در حالیست که هیچ‌کس نمی‌تواند از آن پس آرامش تو را بگیرد.

هوش مصنوعی: کسی می‌آید که خیلی چیزها را که آرزو دارد، به تو هدیه می‌دهد و آنچه نیاز دارد را به خوبی فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که او صدای طینوش را شنید، بسیار خوشحال شد و مانند سروی آزاد و خوش قد و قامت گردید.

هوش مصنوعی: او چنین پاسخ داد که امیدوارم روزهای تاریکم به خاطر او روشن شود.

هوش مصنوعی: او ناگهان به دام من می‌افتد به خاطر خونی که در جهان ریخته است.

هوش مصنوعی: وقتی که ثروت و دارایی در دستان یک فرد نیرومند قرار می‌گیرد، مانند دلیرانی است که در اوج فخر و افتخار به میدان می‌آیند.

هوش مصنوعی: زمانی که قیدافه سخن گفت، سکندر سخنان او را با دقت شنید و در دل و چشمش راه حلی برای مشکلش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: با لبخند به آن تدبیر اشاره کرد، در حالی که آن را به آرامی و به دور از چشم‌ها پنهان کرد.

هوش مصنوعی: سکندر نزدیک او آمد و در دلش پر از فکر و اندیشه بود، اما روحش تاریک و غمگین بود.