هوش مصنوعی: وزیر به نزد اسکندر رفت و او را با عنوان شاه پیروز و خردمند خطاب کرد.

هوش مصنوعی: دشمنت را به طور ناگهانی نابود کردیم و در نتیجه، سلطنت و امتیازات بزرگ او پایان یافت.

هوش مصنوعی: وقتی سکندر گفتار جانوشیار را شنید، به ماهیار چنین گفت:

هوش مصنوعی: دشمن تو که اکنون در کمین است، باید به من راه درست را نشان دهد.

هوش مصنوعی: آن‌ها هر دو به درون رفتند و دل و جان رومی پر از خشم و خون شده بود.

هوش مصنوعی: زمانی که به نزدیک فرد ثروتمند رسید، او را دید که صورتش کاملاً از خون پر شده و چهره‌اش مانند خاکستر شده بود.

هوش مصنوعی: دستور داد تا هیچ راهی را ترک نکنند و دو نفر را از او جدا نکردند.

هوش مصنوعی: سکندر از دژ پایین آمد، مانند بادی که به سرعت می‌وزد و مرد خسته را با پاهایش به جلو می‌راند.

هوش مصنوعی: او به گوینده نگاه کرد و وقتی دید که او خسته است، با هر دو دست چهره‌اش را نوازش کرد.

هوش مصنوعی: او تاج خود را بر سر برداشت و آن را بر روی چهره و زره‌اش گشاد.

هوش مصنوعی: چند قطره اشک از چشمانم ریخت و در حالی که بدن خسته‌ام را می‌دید، از پزشک دور شد.

هوش مصنوعی: به او گفت که این کار برای تو آسان خواهد شد و دل بدخواه تو دچار ترس و نگرانی خواهد شد.

هوش مصنوعی: برخیز و بر تخت گرانبها بنشین و اگر قدرت داری، بر اسب سوار شو.

هوش مصنوعی: من از هند و روم پزشکانی را می‌آورم و برای درمان درد تو اشک‌های خونینی به همراه می‌آورم.

هوش مصنوعی: من تو را به شاهنشاهی و تخت سلطنت می‌سپارم، وقتی که بهتر شوی، ما از هم جدا می‌شویم.

هوش مصنوعی: من اکنون تصمیم دارم که از زحمات کسانی که به تو ستم کردند، انتقام بگیرم و آنها را به زمین بیفکنم.

هوش مصنوعی: دیشب از پیران شنیدیم که دل من پر از اندوه شد و جانم پر از شور و هیجان گشت.

هوش مصنوعی: ما از یک ریشه و یک بنیان ساخته شده‌ایم، پس چرا باید به خاطر چیزی بی‌اهمیت از هم جدا شویم؟

هوش مصنوعی: زمانی که دارا این را شنید، گفت که همواره همراه تو باید خرد و فهم باشد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم این امید را داشته باشم که از خداوند پاک خود پاداش سخنانت را دریافت کنی.

هوش مصنوعی: کسی که گفت ایران سرزمین توست و مرکز قدرت و سلطنت دلیران است.

هوش مصنوعی: به من مرگ نزدیک‌تر است، زیرا تخت و مقامم نابود شده و بخت و شانس من به پایان رسیده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سرنوشت انسان به نوعی در دایره زمان و تغییرات زندگی، به سوی مشکلات و چالش‌ها می‌چرخد و در نتیجه، نتیجه‌اش تجربه‌های تلخ یا خوشایندی خواهد بود. از این رو، حرکت زمان به سمت رنج و لذت‌ها، در نهایت می‌تواند به آسیب و ضرری منجر شود.

هوش مصنوعی: به من توجه کن تا آن را نگویی که من از این افراد مشهور و شناخته‌شده بالاتر هستم.

هوش مصنوعی: هر دو خوبی و بدی را از خدای بزرگ بشناس و تا زمانی که زنده‌ای، سپاس او را به جا آور.

هوش مصنوعی: گفتار من نشان‌دهنده‌ی من است و به این ترتیب به هر کسی که به بدی رفتار کند، نکوهش می‌کنم.

هوش مصنوعی: هیچ کس در دنیا به اندازه من، که به رنج و زحمت افتخار دارم، از لحاظ قدرت و ثروت بزرگ و شاه نیست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که حتی همین چیزها، یعنی تجهیزات و امکانات باارزشی مثل اسب‌ها و نشانه‌های سلطنتی، از اهمیت و ارزش بالایی برخوردارند.

هوش مصنوعی: این بیت به ارتباط و وابستگی انسان‌ها و خانواده‌ها اشاره دارد. به ویژه به افراد نزدیک و دوستانی که در سختی‌ها و دردهای یکدیگر شریک هستند و این ارتباط در حقیقت دل‌خوشی و داغ دل‌ها را به هم پیوند می‌زند. در واقع، این پیوند می‌تواند به عنوان یک منبع قدرت و تسکین در مواجهه با چالش‌ها و مصیبت‌ها عمل کند.

هوش مصنوعی: زمان و زمین، در پیش من، تحت کنترل بدی بودند و این وضعیت تا زمانی ادامه داشت که شانس من هم خوب نبود.

هوش مصنوعی: من از خوبی و نیکی دور مانده‌ام و به خاطر این نشان، در چنگال کسانی گرفتار شده‌ام که به مردم آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: از فرزند و خویشاوندان ناامید شدم، دنیا برایم تاریک شد و چشمانم پر از اشک گردید.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از خویشانم به فریادم نمی‌رسند، امیدم فقط به خداوند است.

هوش مصنوعی: من به خاطر این وضعیت خسته و ناتوان به زمین افتاده‌ام و از دنیا به دام ناامیدی دچار شدم.

هوش مصنوعی: این‌گونه است سرنوشت زندگی، چه من پادشاه باشم و چه پهلوان.

هوش مصنوعی: بزرگی و عظمت افراد هم در نهایت به پایان می‌رسد و مرگ آن‌ها مانند شکار کردن است که به ناچار به وقوع می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: سکندر به شدت گریه کرد و اشک‌هایش مانند خون بر صورتش جاری شد، برای اینکه آن شاه خسته و ناتوان را در خاک دید.

هوش مصنوعی: وقتی دارا (ثروتمند) آن صحنه را دید، از دلش اندوهی عظیم به وجود آمد و اشک‌های خونینی از چشمانش جاری شد که نشان دهنده درد و رنج او بود. چهره‌اش نیز زرد و بی‌روح شده بود.

هوش مصنوعی: به او گفت که آیا سودی از این وضعیت به دست نمی‌آید، زیرا برای من از این آتش تنها دود حاصل می‌شود و هیچ فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: این چنین است که من از سوی بخشنده‌ام برخوردار شدم و این وضعیت نتیجه روزگار روشنی است که در آن به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: به سخنان من توجه کن و با دقت به آنها گوش بده و سعی کن درک خوبی از آنها داشته باش.

هوش مصنوعی: سکندر به او گفت که فرمان تو بر من حاکم است، پس بگو هرچه می‌خواهی که با وعده‌ات همخوانی داشته باشد.

هوش مصنوعی: دارا با زبان تند و تیزش به او نصیحت می‌کرد و به خوبی تمام نکات را یادآور می‌شد.

هوش مصنوعی: نخستین گفت: ای شخصیت بزرگ، از قضاوت و سرنوشت جهان بترس.

هوش مصنوعی: خالق جهان، زمین و زمان را با نیرویی بزرگ خلق کرد و در کنار آن، انسان‌ها را با توانایی‌ها و ناتوانی‌های مختلفی به وجود آورد.

هوش مصنوعی: به فرزند من و ارتباطی که با افرادی که علم و دانش دارند دارم نگاه کن.

هوش مصنوعی: از من که دل پاکی دارم، دخترم، بخواه که آرام و ساکت در پیشگاه قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: مادرش روشنک نام داشت و به خاطر او دنیا را شاد و پدرش را خوشحال کرد.

هوش مصنوعی: به فرزند من کمک کن و او را سرزنش نکن، و از مردم بدخواه و بدکردار حرف نزن.

هوش مصنوعی: به مانند کسی که تحت پرورش شاهان قرار گرفته، در مهمانی‌ها و میهمانی‌ها، نامش در شمار بزرگواران و نام‌آوران است.

هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که شخص مشهور و معروفی وجود دارد که نام اسفندیار را دوباره زنده می‌کند؟

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و قدرت آتش اشاره دارد و نشان‌دهنده‌ی توانایی آن در ایجاد تغییر و تأثیر بر محیط است. به نوعی بیان می‌کند که آتش به شکلی زیبا و خیره‌کننده، می‌تواند آنچه را که باید تغییر دهد و یا تحت تأثیر قرار دهد، به آغوش بکشد. در واقع، این آتش نه‌تنها توانایی و قدرت دارد، بلکه زیبایی و شگفتی نیز به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: این فال جشن سده را نگه می‌دارد، مانند نوروز و آتشکده که روشنی و خوشحالی را به همراه دارند.

هوش مصنوعی: همان‌طور که خورشید و روز، روشنایی و روشنی می‌آورند، آب خرد نیز می‌تواند جان و چهره را پاک کند و از پلیدی‌ها بشوید.

هوش مصنوعی: این جمله به این مفهوم اشاره دارد که هیچ چیز نمی‌تواند زوال یافته و از بین برود، حتی اگر در شرایط دشواری باشد. در واقع، اشاره به این دارد که اصول و آموزه‌های اصلی باید باقی بمانند و بر پایداری خود استوار بمانند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اهمیت و تأثیر افراد بزرگ و برجسته اشاره دارد. او می‌گوید که تنها یک شخص بزرگ نمی‌تواند دین و اخلاق را روشن کند، بلکه باید کسانی که در درک و فهم بالا هستند، وجود داشته باشند تا نور امید و روزی روشن برای جامعه به ارمغان بیاورند.

هوش مصنوعی: سکندر به بدوی پاسخ داد و گفت: ای مرد نیک‌نهاد و راست‌گو!

هوش مصنوعی: من این نصیحت و تذکر تو را قبول کردم و فراتر از این حریم تو نخواهم رفت.

هوش مصنوعی: من تمام خوبی‌ها را انجام می‌دهم و راهنمایی‌هایی را که از خرد می‌آید، به کار می‌برم.

هوش مصنوعی: پیشوای دنیا به کمک سکندر آمد و با ناله و فریاد به انجام کار مشغول شد.

هوش مصنوعی: او دستش را بر دهانش گذاشت و گفت: "خداوند، یاور تو باشد."

هوش مصنوعی: تو را به مکانت سپردم و خودم به دنیای خاکی رفتم و روحم را به خداوند پاک تحویل دادم.

هوش مصنوعی: او این جمله را گفت و جانش از بدنش خارج شد. سپس جمعی به شدت گریه کردند.

هوش مصنوعی: سکندر همه لباس‌های خود را پاره کرد و بر سر تاج پادشاهان ایران خاک ریخت.

هوش مصنوعی: او برای او یک مکان پنهانی فراهم کرد، به گونه‌ای که با روح و دین او ناسازگار بود.

هوش مصنوعی: زمانی که او توسط خون خود شسته می‌شود و مانند گلابی روشن و خوشبو می‌شود، آن زمان است که او به خواب جاویدان می‌رود.

هوش مصنوعی: او را با پارچه‌های نرم و لطیف تزیین کردند و تمام اندامش از جواهر و طلا پوشیده شده بود.

هوش مصنوعی: پس از آن که تن او در کافور پنهان شد، دیگر کسی چهره‌اش را که برخوردار و با عزت بود، ندید.

هوش مصنوعی: در درون اتاقی با تختی طلایی، کسی تاجی مشکی بر سر گذاشت.

هوش مصنوعی: او را در تابوتی از طلا گذاشتند و از چشمانش به جای اشک، خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: وقتی تابوت او را از محلش برداشته و جابجا کردند، همه به حالت حیرت و شگفتی فقط به هم نگاه کردند.

هوش مصنوعی: سکندر در حال حرکت به جلو، بزرگان را دید که چشمانشان از غم و اندوه پر شده بود و اشک می‌ریختند.

هوش مصنوعی: این متن به توصیف حالتی می‌پردازد که فردی به ستایش و پستش‌گویی از شخصی ثروتمند و دارا می‌پردازد. در ادامه، این توصیف حکایت از تأثیر قدرت و ثروت بر رفتار افراد داشته و نشان می‌دهد که چطور بعضی افراد به خاطر جلب نظر دیگران و برقراری ارتباط با افراد ثروتمند، خود را به نوعی تغییر می‌دهند و به نظر می‌رسد که از صداقت فاصله می‌گیرند.

هوش مصنوعی: زمانی که تابوت شاه بر تخت قرار گرفت، به سبک و رسم شاهان، راهی برای تشریفات مخصوص باز شد.

هوش مصنوعی: وقتی پرده از جایگاه ارزشمندی برداشته شود، سرانجام بر چوب‌های بلند خارج می‌آید.

هوش مصنوعی: یک نفر به نام جانوشیار است و دیگری هم به نام ماهیار.

هوش مصنوعی: دو دشمن را یکی از بین برد و سر شاه‌کش را بیدار کرد.

هوش مصنوعی: مردان جنگی از سپاه پیش رفتند و هر یک سنگی در دست گرفتند.

هوش مصنوعی: آنها برای جلوگیری از اینکه کسی حاکم را بکشد، سنگسار می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی ایرانیان دیدند که آن شاه آزاده‌دل چه اقداماتی انجام داده است، به شور و شوق آمده و احساس آزادی کردند.

هوش مصنوعی: همه جا را با ستایش و تحسین آن پادشاه بزرگ و سررشته‌دار زمین پر کردند.