هوش مصنوعی: هنگامی که خورشید از پشت کوه‌ها طلوع کرد، سواران توران بار خود را بستند و آماده حرکت شدند.

هوش مصنوعی: شهر پر از نور و شادی شد و صدای تو بلند شد، به گونه‌ای که انگار گوش‌ها را کر می‌کند.

هوش مصنوعی: در مقابل کاخ افراسیاب، گروهی از جنگجویان با تجهیزات و شمشیرهای خود صف کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: همه به نوعی درگیر جنگ و نبرد هستند و دل‌ها از زادگاه خود دور به آرامش پرداخته‌اند.

هوش مصنوعی: پیشوایان و سران توران در برابر فرمانده سپاه با شجاعت و عزت ایستاده‌اند و آماده نبرد هستند.

هوش مصنوعی: در دل همه ایرانیان کینه و دشمنی گنجانده شده و در واقع همه در جنگ و خصومت با یکدیگر هستند.

هوش مصنوعی: اخیراً گفتار ما از حد خود فراتر رفته است، حالا برای این موضوع چگونه باید اقدام کنیم؟

هوش مصنوعی: به خاطر ننگی که بر پادشاه و قدرتمندان باقی مانده است، نشانه‌ای از کردار بیژن باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در ایران، مردان ما را نمی‌شناسند و به همین دلیل زنان را با عنوان "کمر بسته" می‌خوانند.

هوش مصنوعی: شاه مانند پلنگ خشمگین شد و سپس فرمان داد تا آماده جنگ شوند.

هوش مصنوعی: او به افراد بزرگسال دستور داد که زنگی بزنند، زیرا از ایران تنها همین نکته بدی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: بیشتر از نای فلزی در حضور پادشاه نغمه‌ای به صدا درآمد و سپاهی در شهر توران به حرکت درآمد.

هوش مصنوعی: جوانان به صف ایستاده‌اند در دروازه خانه، و صدای بلندی از بوق و سازهای هندی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: یک سپاه از طرف توران به آن منطقه حمله کردند به طوری که دیگر روی زمین جز دریا به جای نمانده است.

هوش مصنوعی: هنگامی که نگهبان به زمین نگاه می‌کند، آن را مانند دریای خروشان می‌بیند.

هوش مصنوعی: رستم متوجه شد که اوضاع به شدت خراب شده و دنیا به خاطر لشکر سواران تیره و تار شده است.

هوش مصنوعی: به او گفتیم که ما از این موضوع نگران نیستیم و می‌توانیم در برابر جنگ، خاک را به خود فروریخته کنیم.

هوش مصنوعی: منیژه به من کمک کرد و خود را برای جنگ آماده کرد.

هوش مصنوعی: سپه بالا رفت و صدای بلندی مانند صدای شیر از خود منتشر کرد.

هوش مصنوعی: داستانی گفته شد درباره یک سوارکاری شجاع که به فکر می‌کرد که چگونه می‌تواند با قدرت و توانایی شیر برای مقابله به میدان بیاید.

هوش مصنوعی: جنگجو را صدا کردند که امروز در پیش ما رسوايي و جنگی در راه است.

هوش مصنوعی: کجا تیغ و چاقوهایی که زهر دارند و کجا نیزه و چماق گاو!

هوش مصنوعی: این هنرها باید حالا به نمایش گذاشته شوند و در این دشت که سرشار از کینه است، باید تلاش کنیم.

هوش مصنوعی: صدای کرنای تهمتن بلند شد و او با این صدا قدم به میدان گذاشت.

هوش مصنوعی: از آن کوه سر به سوی هامون بلند شد، همچون لشکری که به تنهایی در تنگنا ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: لشکری در دشت گسترده‌ای حرکت کرد و در تمام اطراف، مکانی را با دیوارهای آهنین محاصره کردند.

هوش مصنوعی: رستم یک میدان جنگ را به زیبایی آراست و به خاطر گرد و غباری که از پای اسبان بلند شده، آن مکان به رنگ سیاه درآمده است.

هوش مصنوعی: ابر خوشحال و پربار، اشک‌هایی را می‌بارد و سواران زیادی با او به راه افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: مثل رهام و زنگه که در میدان جنگ خون به زمین می‌ریزند، جنگ را به طور کامل به پایان می‌رسانند.

هوش مصنوعی: خود را و بیژن گیو را در مرکز و قلب سپاه نگه‌دار و مراقبت کن.

هوش مصنوعی: پس از پشت لشکر، دیواری مانند بیستون وجود دارد که سلاح‌ها در درون آن قرار دارند.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب فرمانده سپاه را دید که رستم، سالار آنها، ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: غم به سراغ سپه آمد و به آن فرمان داد که درنگ کنند و آماده نبرد شوند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به depict یک صحنه زیبا و دل‌انگیز اشاره می‌شود که در آن، آسمان به رنگ نیلگون درآمده و زمین به‌طرزی خاص از دید پنهان شده است. این تصویر به‌خاطر زیبایی و آرامشی که به وجود آورده، توجه بیننده را جلب می‌کند و حس شگفتی و شادابی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: لشکر خود را به پیران سپرد و سمت راست را به هومان واگذار کرد.

هوش مصنوعی: بگرسیوز و شیدا دل را به سپاه سپرد و به هر سو نگاه می‌کرد.

هوش مصنوعی: تهمتن در حال دور زدن و نظارت بر سپاه بود و همچون کوهی سیاه بر کارهای آنها نظارت می‌کرد.

هوش مصنوعی: آه و ناله می‌کند که ای ترک بی‌خبر از سرنوشت، تو برای سپاه و سلطنت، مایه‌ی شرمساری هستی.

هوش مصنوعی: تو مانند سواران جنگ، دلی شجاع نداری و از میان آن همه سربازان، برای تو شرم و عیبی نیست.

هوش مصنوعی: هر زمان که به نزد من می‌رسی، زمین را با مردان و اسبی که بر روی آن است، می‌پوشانی.

هوش مصنوعی: وقتی سپاه مانند چنگال تیز به میدان می‌آید، من تو را در حال آماده شدن برای نبرد می‌بینم.

هوش مصنوعی: از دستان تو داستانی را نشنیدی که یادآور دوران باستان است.

هوش مصنوعی: شیر از در آسانی نمی‌ترسد و در نقاط خطرناک نیز خود را نمی‌بازد، مانند ستاره‌ای که در آسمان دیده نمی‌شود و نورش درخشانی خورشید را نمی‌تواند تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: اگر دل شکسته و گوش‌های حساس، نام چنگال گرگ را بشنوند، درد و عذاب بیشتری را حس خواهند کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که پرنده‌ای مانند باز در آسمان بال‌هایش را باز می‌کند، کبک نر از چنگال و خطر او حساب می‌برد و ترسیده می‌شود.

هوش مصنوعی: نه ممارست و آزمایش، انسان را شجاع می‌کند و نه قدرت گوریا می‌تواند به اندازه‌ی چنگال شیر، توانایی و قدرت واقعی را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مانند تو، که مقام و منزلت بالایی دارد، سبکسر و بی‌مقدار باشد، پس دیگر هرگز نباید کسی به قدرت و سلطنت دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: در این دشت و بیابان، تو هرگز از چنگال من رهایی نخواهی یافت، چه با جان و چه با بدن.

هوش مصنوعی: با شنیدن این سخن، ترک ناراحت دچار لرزش شد و یک انسان چالاک و شجاع برخاست.

هوش مصنوعی: ای نامداران تور، برآشفته شوید! این دشت، میدان جنگ است و جایی برای خوشگذرانی نیست.

هوش مصنوعی: باید در این مبارزه رنج‌ها را تحمل کرد، زیرا من به شما بسیار از تاج و گنج عطا می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که فرمانده آنها سخن گفت، صدای بلندی از طرف سربازان به گوش رسید.

هوش مصنوعی: به قدری خوزی و تاریک شد که انگار آفتاب در آب غرق شده و اثری از آن باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: پیل، لباسی می‌پوشاندند و صدای شیپور به راه افتاد، مانند صدایی که از دم گاو به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: از زره‌ای آهنین، یک بار آن را به دور زمین کشیدند.

هوش مصنوعی: دشت به شدت متلاطم شد و کوه‌ها نیز به اهتزاز درآمدند از صدای سواران هر دو دسته.

هوش مصنوعی: در درون تو، مانند تیغ تیز، درخشش و انرژی خاصی وجود دارد که انگار خبر از بیداری یا تحولی بزرگ می‌دهد.

هوش مصنوعی: باران همچون تگرگ بر سر و بدن جنگجویان می‌ریزد و این باران، تیر و نیزه‌هایی است که از آسمان فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: درفش رستم، که نماد قدرت و شجاعت اوست، به گونه‌ای در برابر خورشید درخشان و بنفش رنگ خودنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان به رنگ تیره و ابری است و انگار که همانند یک فیل، بخار غلیظی را به خود گرفته است. چنین حالتی به نظر می‌رسد که رنگ نیل به یک‌باره از آن پاک شده است.

هوش مصنوعی: هر جا که رستم اسبش را به جلو می‌راند، سرهای دشمنان را از تن جدا می‌کرد.

هوش مصنوعی: در دل گرز گوساله، مانند حیوانی که زنجیرش پاره شده، به کار می‌پردازد.

هوش مصنوعی: او در میدان جنگ به کشتار و نابودی بزرگان پرداخته و هر چه بیشتر کشته‌های زیادی به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: در دل‌ها نفوذ کرد و با کردار خود، آن ارتش بزرگ را به هم ریخت.

هوش مصنوعی: هنگامی که باد به وزیدن درآمد، آن سران از جا برخاستند، مثل اینکه فرشتگان خوشبخت معلق در هوا هستند.

هوش مصنوعی: مثل گرگ و رهام و فرهاد، به سمت چپ لشکر شاه توران حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: اشک او مانند بادی ناگهانی از دست راستش خارج شد، او از گرسیوز، که شمشیری کینه‌توز در دست داشت، انتقام خواست.

هوش مصنوعی: در دل بیژن، که تیزپرواز و چنگالی است، حالتی از هیجان و آمادگی برای نبرد به وجود آمده، به طوری که او به زودی به میدان جنگ می‌رود.

هوش مصنوعی: سواران با لباس‌های خود مانند برگ‌های درختی از بالای درخت به زمین افتادند و نتیجه‌ی تلاش آن‌ها به ناامیدی تبدیل شد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، جوی‌های خون جریان دارد و پرچم سردار تورانی به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: فرمانده وقتی به میدان نبرد نگریست، دید که دلیران توران همگی جان باخته‌اند و هرچند دلیر بودند، در نهایت سرنوشت شومی را تجربه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: شمشیر هندی از دست کسی افتاد و او سوار بر اسبی راحت‌تر نشسته است.

هوش مصنوعی: آنها به سمت توران رفتند زیرا از ایرانیان هیچ نیکی و دوستی نیافتند و تنها کینه و دشمنی دیدند.

هوش مصنوعی: رستم با سرعت از کنار او گذشت و رعد و برقی به همراه داشت که بر لشکرش باران تیر و سنگ ریخت.

هوش مصنوعی: دو فرسنگ که به اندازه‌ی دو فرسنگ فاصله است، مثل یک اژدهای غمگین به نظر می‌رسد و به مردم نشان می‌دهد که از آنها بیزارم.

هوش مصنوعی: سواران جنگی از سرزمین توران، بعد از نبرد، هزاران نفر را به اسیری بردند.

هوش مصنوعی: از میدان جنگ، لشکر به سوی ما بازگشته است تا اینکه خواسته‌های خود را به سپاه بدهد و برکت و بخشش کند.

هوش مصنوعی: ببخشید و بار سنگینی را بر دوش فیل گذاشت و با پیروزی به پیشگاه پادشاه آمد.