هوش مصنوعی: رستم و هفت گردان به سفر رفتند و او اشک تیزه‌اش را به دریا سپرد.

هوش مصنوعی: با کمال قدرت، آن‌ها افسارها را رها کردند و با تمام توان، شمشیرهای انتقام را به پیش کشیدند.

هوش مصنوعی: او به درگاه افراسیاب رفت، زمانی که او در حال استراحت و آرامش بود.

هوش مصنوعی: ناگهان دهکده و سرزمین پر شد از درخشش شمشیرها و بارش تیرها.

هوش مصنوعی: سران بسیاری از بدنشان جدا شدند، ریش‌هایشان پر از خاک و دهان‌هایشان پر از خون است.

هوش مصنوعی: از گوشه‌ای در دل رستم صدایی به گوش رسید که آرزو می‌کند خوابش خوش باشد و دلش شاداب.

هوش مصنوعی: تو در مکانی خوابیده‌ای، و بیژن در چاه است؛ آیا بار سنگینی از آهن را در راه دیده‌ای؟

هوش مصنوعی: من رستم، پسر زال هستم؛ در حالتی نیستم که خواب و آرامش داشته باشم.

هوش مصنوعی: من از بند زندانی که تو در آن هستی رها شدم، گرچه نگهبان تو بسیار محکم و سخت‌فروش است.

هوش مصنوعی: بیژن از قید و بند آزاد شد و هیچ آسیبی به کسی نمی‌زند.

هوش مصنوعی: تو در میدان جنگ و درگیری به مانند سیاوخش هستی و حضور تو در این دشت، همچون وجود رخش، سمبل قدرت و شجاعت است.

هوش مصنوعی: بیژن با صدای بلند اعلام کرد که ای ترک، تو که کاملاً بی‌خود و بی‌فکر هستی، حرف‌های بدی زدی.

هوش مصنوعی: من به خاطر آن تخت خوشبویی که دارم، در وضعیت خوبی قرار دارم و اکنون در برابر تو ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: در جنگ و نبرد مانند پلنگی چالاک و قوی، اما به دلیل مشکلاتی، با دستانی بسته و ناتوان شده‌ام.

هوش مصنوعی: اکنون بیا و به من نگاه کن که چطور در میان نجوای دلنشین خود، شیری را جستجو می‌کنم.

هوش مصنوعی: دست خود را بر لباس افراسیاب زد، زیرا خواب بر جنگاوران چیره شده بود.

هوش مصنوعی: سپس دستور دادند که راه را برای آن ناموران جستجوگر بگیرند.

هوش مصنوعی: از هر سو صدا و هیاهوی تلاش و کوشش به گوش می‌رسد و بر اثر ریختن خون، درِ آن مکان به مانند جوی آب پر شده است.

هوش مصنوعی: هر کس که از توران به میدان جنگ آمد، در برابر زمان و قدرت او، جایگاهی نداشت و از سپاه او بی‌بهره ماند.

هوش مصنوعی: افراسیاب به سرعت از آن خانه گریخت، چرا که در پی انتقام بودند و او از کینه و دشمنی فرار می‌کرد.

هوش مصنوعی: خدای رخش به کاخی وارد شد و همه فرش‌ها و پارچه‌های زیبایش را بخشید.

هوش مصنوعی: زیباترین چهره‌ها که به فرماندهی سپاه می‌پرستند، همگی دست به دست هم داده‌اند.

هوش مصنوعی: اسب‌های باارزش و زین‌دار با نشان پلنگ، گوهری را در سینه‌ی خود حمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: پس از آن، دروازه ایوان را بستند و دیگر به استقبال بتی که از سرزمین توران آمده بود، نرفتند و زمان زیادی هم به این ترتیب گذشت.

هوش مصنوعی: به خاطر چوب، اسبان را با زور به تاخت درآور، تا از آن کار عجیب و ناخوشایند برنخیزد.

هوش مصنوعی: رستم به‌قدری از مشکلات و سختی‌های راه رنج می‌برد که حتی کلاهی که به سر دارد نیز بر اثر دردهایش سنگین و آزاردهنده شده است.

هوش مصنوعی: سواران به خاطر رنج‌های فراوان و اسب‌ها به دلیل فشارهای حاصل از دویدن، دیگر توان و انرژی ندارند و هیچ‌کدام حتی برای تکان خوردن هم آماده نیستند.

هوش مصنوعی: رستم پیامی به لشکر فرستاد که سلاح انتقام را از جا خارج کرده و آماده است.

هوش مصنوعی: من به یقین می‌دانم که از این پس سرزمین به خاطر سم اسبان سیاه خواهد شد.

هوش مصنوعی: یک نیروی گرسنه و قوی از افراسیاب شکل می‌گیرد، که با پوشیدن زره‌ای درخشان، چهره‌اش به روشنی خورشید می‌درخشد.

هوش مصنوعی: همه سواران جنگ به طور کامل رفتند و آماده نبرد شدند، و مهارت‌های خود را در جنگ بالا بردند.

هوش مصنوعی: همه جنگجویان با نیزه‌هایشان آماده نبرد هستند و به خوبی به سمت جنگ رفته‌اند.

هوش مصنوعی: منیژه در داخل خیمه نشسته و پرستنده‌اش در پیش او به همراه راهنمایی و هدایت او حضور دارد.

هوش مصنوعی: یکی داستانی برای تهمتن نقل کرد که اگر او بخواهد، حتی اگر چیزی بریزد، بوی بدی از آن برنمی خیزد.

هوش مصنوعی: زندگی گاهی خوشی و لذت دارد و گاهی سختی و درد، این طبیعی است که در این دنیا این تغییرات اتفاق بیفتد.