هوش مصنوعی: در آن لحظه که رستم، گره زره‌اش را در سرزمین بربرها گشود و آن را بر سر زره خود زد.

هوش مصنوعی: در برابر خداوند، خورشید و ماه به حضور او آمدند و به او پناه بردند و به او تکیه کردند.

هوش مصنوعی: چشم به راهی کسی که نابیناست، به سرانجام نخواهد رسید و در این ماجرا بیژن برای من نیرویی نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: فرمان دادند تا چرخ را به گونه‌ای بچرخانند که بر درگاه دشمنان، مهر و کینه قرار گیرد.

هوش مصنوعی: آنها زین بر اسبان نهادند و آماده جنگ شدند و چنگال‌ها را تیز کردند.

هوش مصنوعی: توانمند با شکوه بر افراشتن، چهره خود را به جلو گذاشت و به سوی درون راهی را جستجو کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که بر سنگی بلند و سخت قرار گرفت، به چاه پر از غم و درد و نابودی نگاه می‌کرد.

هوش مصنوعی: او با شخصیت مشهور هفت گرد گفت که باید زمین را پاک کرد.

هوش مصنوعی: شما باید اکنون به ساختن درپوشی برای چاه از سنگ بپردازید.

هوش مصنوعی: سران سپاه از اسب پیاده شدند، همانطور که جایی از سنگی بزرگ به اندازه چاه شکل گرفته و باز کرده‌اند.

هوش مصنوعی: سنگی که به خاطر چنگ زدن و نوازش‌های زیادی، فرسوده و آسیب دیده، حالا همچنان بر روی زمین مانده و از فشارها و مشکلات آسوده شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که فردی از نام‌آوران و بزرگ‌زنان به مقام و مرتبه‌ای برسد، به گونه‌ای رفتار می‌کند که حتی سنگی که از بالای چاه است، در جایش باقی می‌ماند و تکان نمی‌خورد. این رفتار نشان‌دهنده‌ی ثبات و استقامت اوست.

هوش مصنوعی: از چهره‌اش نوری تابید که مانند زره‌ای نرم و لطیف بود و دامنش را بر کمرش بزد.

هوش مصنوعی: از خداوندی که جان را آفریده، قدرت و نیرویی طلب کرد و دستش را بزد و آن سنگ را از زمین برداشت.

هوش مصنوعی: در دل جنگل شهر چین، سنگی به زمین افتاد و از صدای آن همه جا به لرزه درآمد.

هوش مصنوعی: از بیژن پرسید و با حالتی غمگین و نالان گفت: روزگار تو چگونه می‌گذرد؟

هوش مصنوعی: همه‌چیز از زیبایی‌ها و لذت‌ها بود، چرا این لیوان زهر را از دستش گرفتی؟

هوش مصنوعی: بیژن به او گفت از درون چاه تاریک که رنج راه بر قهرمان چگونه است.

هوش مصنوعی: وقتی صدای تو به گوشم رسید، مانند نعره‌ای پر قدرت، تمام زهر و تلخی‌های دنیا برایم شیرین و دوست‌داشتنی شد.

هوش مصنوعی: به این ترتیب که می‌بینی، من در این دنیا سرپناهی دارم که از آهن و سنگ ساخته شده است.

هوش مصنوعی: دل من از این خانه ویران و آشفته به شدت آسیب دیده و پر از درد و رنج و اندوه است.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت که تو جانت را به روشنایی و بزرگی پادشاه هدیه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اکنون ای فرد دانا و آزاد، من آرزویی را با تو در میان می‌گذارم.

هوش مصنوعی: ای کاش عواطف و کینه‌ها را از دل دور کنی و به من بخششی عطا کنی.

هوش مصنوعی: بیژن به دوستش گفت: «ای دوست، نمی‌دانی که نبرد من چگونه است؟»

هوش مصنوعی: ای سرور بزرگ، تو از کارهای گرگین میلاد با خبر نیستی و نمی‌دانی که او با من چه کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دیدن من بیفتد، جهانی که در نظر دارم، بر می‌خیزد و دلیل آن کینه‌ای است که در قلب من وجود دارد.

هوش مصنوعی: رستم به او گفت: اگر فرد بدطینتی را به جمع ما بیاوری و به سخنان من گوش ندهی، مشکلاتی پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: من در چاه تو مانده‌ام و اگر بخواهم از آن خارج شوم، دوباره به همان نقطه برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: وقتی که سخنان رستم به گوش او رسید، از درون زندان تنگی که در آن بود، صدای بلندی برخاست.

هوش مصنوعی: در پاسخ چنین گفت که من از سرنوشت شومم و از خاندان و جمعیت ناراضی هستم.

هوش مصنوعی: بدان که از گرگینی که به من رسید، این روز نیز باید به من فشار بیاورد و تحمل کنم.

هوش مصنوعی: ما زحمت کشیدیم و جست‌وجو کردیم، اما از وجود او خوشحال شدیم و دل من از کینه‌ها راحت شد.

هوش مصنوعی: رستم با استفاده از کمند خود، او را از ته چاه بالا کشید و به زندان نیاورد.

هوش مصنوعی: شخصی با بدن و موهای عریان و ناخن‌های بلند، در حال تحمل رنج و درد و نیاز است.

هوش مصنوعی: بدن همه پر از خون است و چهره از عفونت زنجیرها زرد و رنگ‌باخته.

هوش مصنوعی: وقتی رستم آن فرد را دید، با خشم فریاد زد و دید که او تمام بدنش پوشیده از زره آهنی است و از نظرها پنهان شده است.

هوش مصنوعی: دستش را به حرکت درآورد و زنجیر و بند را پاره کرد و از حلقه‌ای که به پایش بسته شده بود، آزاد شد.

هوش مصنوعی: مردم به سمت خانه رفتند و بیژن که تنها یک دستش را داشت، به دیگران ملحق شد.

هوش مصنوعی: تهمتن دستور داد تا سرش را بشویند و لباس نو بر تن او کردند.

هوش مصنوعی: پس از آن، گرگین به نزد او آمد و صورت خود را بر خاک مالید.

هوش مصنوعی: از عمل ناپسند خود عذرخواهی کرد و از رفتار ناپخته‌اش پشیمان شد.

هوش مصنوعی: دل بیژن به خاطر کینه‌ای که داشت، وارد مسیر پاداش و کیفر شد و با گناهانش روبه‌رو گردید.

هوش مصنوعی: شترها را بار کردند و اسب‌ها زین شده‌اند، رستم نیز سلاح خود را انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: نام‌آوران بر زمین نشسته‌اند و شمشیر و گرز سنگین خود را به دست گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: او بار و بنه‌اش را فراهم کرد و کار را به گونه‌ای آماده ساخت که متناسب با شرایط نبرد باشد.

هوش مصنوعی: او با هوش و ذکاوت خود می‌تواند سپاه را در هر مکان زیر نظر داشته باشد.

هوش مصنوعی: رستم به بیژن گفت که برو با اشک و با منیژه.

هوش مصنوعی: امشب به خاطر کینه‌ای که از افراسیاب داریم، نه می‌توانیم آرامش بیابیم و نه می‌توانیم غذا بخوریم یا خواب کنیم.

هوش مصنوعی: اکنون کاری انجام می‌دهم که وقتی فردا به آنجا برسد، لبخند بزند و خوشحال شود.

هوش مصنوعی: بیژن به او گفت: من در جلوی تو هستم و افرادی هستند که از من دشمنی می‌کنند.