هوش مصنوعی: وقتی که لشکر به رنگ زرد در می‌آید، مانند خورشید، کسی نمی‌تواند کسی را که نمی‌خواهد تسلیم شود، همچنان به حال خود رها کند.

هوش مصنوعی: وقتی که نیمه شب گذشت و تاریکی همه جا را فراگرفت، پادشاه نزدیک‌تر شد.

هوش مصنوعی: در دشت همه جا پر از خواب و آرامش بود، اما هر دل لشکری پر از آشفتگی و نگرانی را حس می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی سردار به کنار بستر بیمار رسید، کنترل اسب تندرو خود را به کسی سپرد.

هوش مصنوعی: شمشیر را بالا برد و آن را به درون گیاه فرو برد، سپس خون را بر روی تاج خود گذاشت.

هوش مصنوعی: تمام دشت پر از سر و دست شد و زمین از تعداد کشته‌ها پوشیده گردید.

هوش مصنوعی: به خاطر بزرگی و نادانی‌شان، به شدت در دام افتاده‌اند و در نتیجه به حقارت دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: آنها همه دارایی‌های خود را به سپاهیان سپردند و تمام زر و زیورهایشان را هم تقدیم کردند.

هوش مصنوعی: اگر مردی پیر دینار را بر سر خود در تشت ببرد، به سالخوردگی و افت اعتبارش اشاره دارد. در واقع تصویر روشنی از وضعیتی را ارائه می‌دهد که ممکن است به قدر و ارزش او لطمه بزند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به ثروت او نگاه نکرد، نه به ستاره‌ی نیک‌تخت و نه به بخت خوب و نه به احسان پادشاه.

هوش مصنوعی: تو که از مردی در آن جنگ، به خود نبالیدی، اینک گرازان (حیوانات وحشی و خطرناک) به شهر صطخر (شهر با عزت و افتخار) هجوم آورده‌اند.

هوش مصنوعی: کاسپان فرمان داد که سواران را آماده کنید و تجهیزات و اسلحه‌هایشان را به کار بگیرید و بی‌وقفه و با سرعت عمل کنید.

هوش مصنوعی: زمانی که کاملاً آماده شدی، به جشن و شادمانی برو؛ زیرا خیلی زود دوباره به یاد فکرهای روز جنگ خواهی افتاد.

هوش مصنوعی: دلیران با شجاعت وارد عمل شدند و وقتی که اوضاع آرام شد، برای خود استراحت و نوشیدنی فراهم کردند.

هوش مصنوعی: اردشیر در نبردها بسیار متفکر و تیزهوش بود، پس هنگامی که این داستان را می‌شنوی، از آن درس بگیر.