هوش مصنوعی: زمانی که darkness شب به پایان می‌رسد و صبح نزدیک می‌شود، صدای شادمانی و سرور به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: به شوق و سرخوشی نگاه کنید که شاه جدیدی از سپاه به جلو می‌رود و بر سرزنده‌ای زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی فرمانده به جلو سپاه آمد، یکی از عمق دریا که هیچ پایه و بنایی ندارد را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: کسی که در آن کاروان بود، کجا می‌توانست پیش روی راهنمای کاروان قرار بگیرد؟

هوش مصنوعی: سپهبد در حال غرق شدن در آب است و در عین حال، با شتاب دستش را به جلو دراز کرده است.

هوش مصنوعی: او دو پایش را گرفت و از میان گل‌ها بلند کرد و نگران بود که دشمن او را ناراحت کند.

هوش مصنوعی: فرمان دادند تا گرگ که نماد غم و اندوه است، به خاطر درد دلش به زانو درآید و خضوع کند.

هوش مصنوعی: به او گفتند، ای گرگی که در دام افتاده‌ای، تو که به مانند ریمن به تله گرفته شده‌ای، حقیقتا در چنگال اسفندیار هستی.

هوش مصنوعی: نگفتی که اگر اینجا آب پیدا نکنی، تابش آفتاب تو را خواهد سوزاند.

هوش مصنوعی: چرا ای بی‌خود، از آب و خاک کاری کردی که سپاهیان را همه نابود کردی؟

هوش مصنوعی: او در پاسخ گفت که مرگ برای او مانند نوری است که همچون خورشید و ماه بر سپاهش می‌تابد.

هوش مصنوعی: از تو جز مشکلات و سختی‌ها چیزی نمی‌بینم و جز درد و رنج، چیزی نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: فرمانده با لبخند به مسئله نگاه کرد و چشمانش را باز کرد، اما به خاطر آن ترک (شخص) در جا ماند و خشمش بیشتر شد.

هوش مصنوعی: به او گفتند، ای نادان، اگر من در نبرد پیروز شوم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی: من بر دژ محکم تو سپاه را قرار می‌دهم، تا هیچ‌گاه به تو آسیبی نرساند.

هوش مصنوعی: تمامی سلطنت و قدرت به تو تعلق دارد، زمانی که با ما در گفتار، راستی و حقیقت را پیشه کنی.

هوش مصنوعی: من را آزار نده کسی که فرزند توست، و همچنین کسی که از نَسَبت به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی گرگسار این سخنان را شنید، پر از امید شد و زندگی‌اش به خاطر شاه تغییر کرد.

هوش مصنوعی: از سخنان او شگفت‌زده شدم و زمین را بوسید و از او عذرخواهی کرد.

هوش مصنوعی: شاه به او گفت: آنچه را که گفته‌ای، گذشته است و از سخن ناپخته‌ات، چاره‌ای نیافته‌ای.

هوش مصنوعی: مسیر حرکت این آب دریا کجاست؟ باید به ما نشان دهید که چگونه به سمت درست برویم.

هوش مصنوعی: به آن شخص گفتند که تیر و پیکان از مسیر آبگیر نمی‌توانند عبور کنند و به آهن توجه کن که نمی‌تواند از آب عبور کند.

هوش مصنوعی: تهمتن در برابر حیرت و شگفتی قرار گرفت و در همان زمان، بند او را برداشت.

هوش مصنوعی: در اعماق دریا، یک حیوان وحشی و ترسناک به نام گرگسار ظاهر شد و به آرامی در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: سردار دستور داد تا در آب مشگ (بطری عطر) بریزند و آن را زیر نور ماه قرار دهند.

هوش مصنوعی: با آرامش و بی‌وزن به دریا رفتند و ناگهان سپاه به یکباره به دریا وارد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که سپاه و تجهیزات به خشکی رسیدند، میسر به سمت راست و به همراه گروه راست‌گرا حرکت کردند.

هوش مصنوعی: سپاه به نزدیکی دژ رویین رسید و به گونه‌ای شد که دیگر ده فرسنگ فاصله داشتند.

هوش مصنوعی: جنگجویان سرانجام به نوشیدن مشغول شدند و به نوعی به پرستش و احترام به لذت‌ها پرداختند و جام باده را در دست گرفتند.

هوش مصنوعی: فرمان داد تا زره و خود و مردان گبر را با شمشیر به پیش هژبر ببرند.

هوش مصنوعی: فرمان صادر شد تا گرگسار، به پیش یل اسفندیار بیاید.

هوش مصنوعی: او به او گفت: حال که از بدی‌ها گذشتی، شایسته است که خوبی‌ها و راست‌گویی را در پیش بگیری.

هوش مصنوعی: زمانی که سر ارجاسپ را از تنش جدا کنم، جان لهراسپ را درخشان و زنده می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که من همچون حاکم سرزمینم به شدت ناراحت و خونین فعالیت کردم، لشکری با دل‌های پر از خون و درد به وجود آمد.

هوش مصنوعی: در گذشته، فردی به نام اندریمان پیروز شد و در این پیروزی، سی و هشت دلیر از میان ما را کشت.

هوش مصنوعی: من ریشه‌ی مشکلات و دشمنی‌ها را از بین می‌برم و از هر راهی که بتوانم، چیزی ارزشمند و گرانبها خلق می‌کنم.

هوش مصنوعی: من آرامش و خوشبختی را بر سرزمین دلیران ایران می‌نشانم و به نشانه احترام، به تمامی قهرمانان و شیران آنجا ادای احترام می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمام وجودم را به تیر بزنم، جگر دشمنان را بدوزم و زن و بچه‌هایشان را به اسیری ببرم.

هوش مصنوعی: ما تو را شاد و خوشحال می‌نامیم، حتی اگر در درون خود اندوهی داشته باشی. در هر صورت، آنچه را که در دل داری، چه خوب و چه بد، بیان کن.

هوش مصنوعی: دل گرگسار در آنجا تنگ و ناراحت شده و احساسی از نگرانی و اضطراب در او ایجاد شده است. همچنین، زبان او پر از ناله و فریاد شده است.

هوش مصنوعی: به او گفت تا کی همچنان باید این گونه صحبت کنی که بر تو چیزی نهد که برایت خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: همه ستاره‌های شوم بر تو سایه افکنده‌اند و بدی‌ها به تو آسیب رسانده‌اند.

هوش مصنوعی: بدن زخمی و خونی‌ات به خاک افتاده و زمین چون دیواری برایت شده است، و گرد و غبار پیراهنت بر روی زمین نشسته است.

هوش مصنوعی: از سخنان او، نام و شهرتش بالا گرفت و او از دل تنگ و کینه‌ورز گرگسار خشمگین شد.

هوش مصنوعی: کسی با چاقوی هندی به سرش زد و او را از بالای سر به دو نیم کرد.

هوش مصنوعی: او را به دریا انداختند و در همان لحظه که ماهی‌ها در حال خوراک گرفتن بودند، او به شدت به وجود خود و سرنوشتش شک کرد.

هوش مصنوعی: او از آن مکان به سرعت بر بالای یلی نشسته و آن را به شدت کنترل کرد.

هوش مصنوعی: یک نفر به بالای دژ رفت و به دور و برش نگاه کرد. او یک دژ ساده و محکم از آهن را دید.

هوش مصنوعی: سه فرسنگ بالاتر و چهل فرسنگ پهنا، جایی نیست که در آن آب و خاکی بیابیم.

هوش مصنوعی: بر دیواری وسیع، سوار بر اسب به سوی او حرکت کردی، در حالی که در مقابل و در برابرش قرار داشتی.

هوش مصنوعی: وقتی اسفندیار آن شگفتی را مشاهده کرد، یک نفس سرد و عمیق از دلش بیرون آورد.

هوش مصنوعی: او گفت: «این کار را نمی‌توان انجام داد. برای من از راهی ناپسند آمد.»

هوش مصنوعی: افسوس که تمام این سختی‌ها و زحمت‌هایی که کشیده‌ایم، به پشیمانی انجامیده و همه تلاش‌های ما بی‌فایده بوده است.

هوش مصنوعی: در بیابان نگاه کنید، دو جوانی که در این دشت در حال حرکت هستند را مشاهده می‌کنید.

هوش مصنوعی: او به سمت درون می‌رفت، جایی که چهار سگ در حال حاضر بودند و به شکار آهو مشغول بودند.

هوش مصنوعی: اسفندیار از بالای کوه پایین آمد و به درون میدان جنگ، جایی که نیزه‌های نبرد قرار داشتند، رفت.

هوش مصنوعی: از کسی پرسیدند که این دژ معروف کجاست و چند نفر بر بالای آن هستند؟

هوش مصنوعی: مدت زیادی درباره ارجاسپ صحبت کردند و همه آنچه را که در آن دژ بود، خواندند.

هوش مصنوعی: بنگر به عظمت و وسعت دژی که در آن هستیم، به سوی ایران و آن سوی به چین.

هوش مصنوعی: در درون او، سی هزار سوار شجاع و نامدار وجود دارد که همگی آماده‌ی نبرد هستند.

هوش مصنوعی: همه افراد در پیش ارجاسپ مانند بندگان هستند و به خاطر احترام و عظمت او، سرشان پایین است و خجالت‌زده‌اند.

هوش مصنوعی: خورش به قدری زیاد است که هیچ اندازه‌ای برای آن وجود ندارد، اگرچه درون خوشه بار، اگر تازه نباشد، چیزی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر درِ دروازه به مدت ده سال بسته بماند، ارزش خورشید به اندازه‌ای است که نیاز به سپاه بزرگی دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از سرزمین‌های دور مانند چین و ماچین سوارانی مشهور و شناخته شده پیدا کند، برای او صد هزار سوار نیکو به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: او به چیزی و به هیچ کس نیازی ندارد؛ او خود دارای قدرت و توانایی است و مردان بر او به یاری نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: وقتی گفتند او با تبر هندی در دست، دو شخص نادان و ساده‌دل را کشته است.