هوش مصنوعی: وقتی که دو بخش از شب سپری شد، دشت به خاطر هیاهوی سواران پرجنب‌وجوش شد.

هوش مصنوعی: ترکان همه با هم به جنگ آمدند و در مبارزه، قامت راست کردند و آماده نبرد شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که آن لشکر کینه‌جو به نزدیکی ایران رسید، آماده‌ی حمله شدند.

هوش مصنوعی: صبحگاهان به نقطه‌ای رسید که نگهبانش او را دید و از چشم پنهان نماند.

هوش مصنوعی: وقتی اهل خبره و کاردان متوجه موضوع شدند، به سرعت به سمت گودرز حرکت کردند.

هوش مصنوعی: سپاهیان مانند کوهی از نیرو و اقتدار به صحنه آمدند، به طوری که به نظر می‌رسید هیچ گونه کلام و گفتگویی دربارهٔ هدفشان ندارند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای که در حمله ناگهانی معمول است، فرمانده می‌داند که چگونه باید عمل کند.

هوش مصنوعی: پادشاه به قهرمانانش فرمان داد که هوشیار و آگاه باشند.

هوش مصنوعی: در آن زمان، بیژن با صدای بلند گیو را صدا زد و از او خواست که با سپاه نیو، که در حال آماده شدن برای جنگ بودند، به میدان بیاید.

هوش مصنوعی: او گفت: ای نیک‌سرنوشت، و آرزوهایت برآورده شده، دشمن به خاطر نام تو دلش شکسته است.

هوش مصنوعی: هر که بخواهد با من چگونه رفتار کند، باید از گردان و نامداران من باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای آماده شدن برای مواجهه با چالش‌ها و سختی‌ها است. مانند شیری که در سپاه می‌جنگد و با شجاعت در برابر دشمنان قرار می‌گیرد، به ما می‌گوید که باید با قدرت و اراده به مشکلات نزدیک شویم و در برابر آنها ثابت قدم باشیم.

هوش مصنوعی: بیژن در میان سربازان شجاع و جنگجویان بانفوذ، هزار نفر را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: دو لشکر که پر از کینه و آماده جنگ بودند، به هم رسیدند و رو در روی هم قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: همه افرادی که در کارزار حضور دارند، سلاح‌های خود را به بالا بردند، اما یکی از آن‌ها با نیرویی خاص، ابر را بر فراز خاک تیره قرار داد.

هوش مصنوعی: ابر سیاه از کوه پایین آمد و دیدار لشکر توران را پوشاند.

هوش مصنوعی: سردار وقتی دورنگی و تاریکی را دید، متوجه شد که سپاه ترک‌ها ناپدید شده است.

هوش مصنوعی: سردار دستور داد که کمان‌ها را آماده کنند و از بزرگان صدای بلندی برخاست.

هوش مصنوعی: وقتی بیژن به محل نستیهن رسید، پرچم سر ویسگان را دید.

هوش مصنوعی: هوا کاملاً زنگار گرفته و تیره شده و زمین مانند دریایی از خون به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از ترک‌ها دو خسارت زیر پاهای اسب، که در خون غوطه‌ور است، افتاده است.

هوش مصنوعی: یک تیر به اسب ناشی رسید، از فاصله دور و بی‌خبر.

هوش مصنوعی: تگاور به خاطر درد و رنجی که کشیده، به سراغ بیژن جنگجو آمده است تا او را ببیند و در دلش احساساتی دارد.

هوش مصنوعی: یک نی به صورت قائم بر روی درختی کوبیده شد، اما در نتیجه نه مغز درخت باقی ماند و نه توانست کار خود را ادامه دهد.

هوش مصنوعی: بیژن به ایرانیان گفت: هر کس که کمرش را محکم ببندد و آماده جنگ شود...

هوش مصنوعی: به جز چماق و شمشیر، سلاح دیگری به دست نخواهم گرفت و به سر او با کمان حمله می‌کنم و او را به‌طور کامل پایین می‌آورم.

هوش مصنوعی: ترکان تنها به خاطر زیبایی و ظاهر دلربای این پری مانند به جنگ می‌آیند، در حالی که از هنر و مهارت واقعی بی‌خبر و ناآگاه هستند.

هوش مصنوعی: دلاوران شجاعت را به دست آوردند و لشکری از پرندگان را به راه انداختند.

هوش مصنوعی: چون فیل‌ها در دشت با هم درگیر شده‌اند، یکی از آن‌ها به تنهایی و دور از دیگران مانده است.

هوش مصنوعی: از میدان جنگ تا سرزمین توران، سپاه ما به سرعت از پی دشمن حرکت کردند و راه را در دست گرفتند.

هوش مصنوعی: وقتی که پیران در آن زمان، برادر را با سپاهیانش ندید، آنگاه دنیا برای او تیره و تار شد.

هوش مصنوعی: به افرادی که در کار خود زبده و ماهر هستند، گفته شده است که از این میدان جنگ با قدرت و شجاعت به میدانی دیگر حمله کنند.

هوش مصنوعی: اگر نشانی از محبوبم پیدا نکنم، چشمانم را از شدت اندوه می‌کَنم.

هوش مصنوعی: در آن زمان هیونی به بیرون شتافت و به دیدن چیزی رفت و دوباره بازگشت.

هوش مصنوعی: در اینجا به مکان جنگی اشاره شده که در آنجا لشکر قهرمانان توران آماده نبرد هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی می‌پردازد که شخصی دچار شکست و ناامیدی شده است. او خود را مانند یک حیوان مصیبت‌زده می‌بیند که تحت فشار و ضربه‌ای سنگین قرار گرفته و حالش به شدت دگرگون شده است. این حس از خستگی و بی‌پناهی او به شکل واضحی نمایان است.

هوش مصنوعی: وقتی که سالخوردگان این را شنیدند، به هیجان آمدند و در آن لحظه، دیگر از هوش و تدبیر سپه‌دار خبری نبود.

هوش مصنوعی: موهای او به طرز زیبایی نرم و روان است و از او آب به آرامی ریخته می‌شود. از او دور شدند، خوردند، آرام گرفتند و خوابشان برد.

هوش مصنوعی: دستش را بلند کرد و با شدت، لباس رومی را پاره کرد و شروع به گریه و زاری کرد.

هوش مصنوعی: او می‌گفت: ای خالق جهان، مسلماً که من با تو در دل خود ارتباطی پنهان دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که قدرت من از دست رفت، ستاره و خورشید من نیز به این حال تیره و تار شد.

هوش مصنوعی: افسوس بر آن دلاور جوانی که همچون شیر جنگیده و در میدان نبرد، پرچم را به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: برادر عزیزم، که کوششی بوسیله تو با ارزش است، تو همچون سر درخشان برای بزرگانی هستی که در کنار من قرار دارند.

هوش مصنوعی: وقتی که در نبرد شیر شجاع و نیرومند نیستی، نباید مانند روباه به جنگ با پلنگ بروی.

هوش مصنوعی: حالا کجا را پیدا کنم که در این میدان نبرد، کسی باشد که بتواند با سپاه به جنگ بیاید؟

هوش مصنوعی: دست‌ها را به ساز درآورد و به صدا درآمد، و فضا را پر از نغمه‌های خوش کرد، به طوری که زمین مانند چوب آبنوس تیره و زیبا به نظر آمد.

هوش مصنوعی: از دامنه‌های کوه، گروهی بیرون آمدند و نور روز از خورشید و ماه منتشر شد.

هوش مصنوعی: سربازان ایران با صدای نرمی که از کرنا به گوش می‌رسید، به میدان آمدند و در موقعیت خود را تثبیت کردند.

هوش مصنوعی: در میان سپاه کاویانی، پرچم بزرگی به جلو قرار دارد و در آن، شمشیرهایی به رنگ بنفش دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تمام نیاموختگان و ناموران در کارزار، با نیزه و شمشیرشان بر دشمنان خود یورش می‌برند.

هوش مصنوعی: در طلوع صبح، نیروهای جنگی به میدان آمدند و باعث شدند تا دنیا تاریک شود.

هوش مصنوعی: پس از آن، به محل زندگی خود رفتند، یکی به خیمه‌اش و دیگری به خرگاه خود.

هوش مصنوعی: سردار ایران به زیبد رسید و از فکر و اندیشه‌اش دلش آزرده شد.

هوش مصنوعی: امروز در میدان نبرد با جنگجویان مواجه شدیم و از آن‌ها سران را به قتل رساندیم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که اکنون افراد پیر با عجله به سمت پادشاه ترکان می‌دوند و در این بین، من نیز احتمالاتی را در نظر می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من به یاری او سپاهیانی خواهم فرستاد، اکنون خبر من به شاه می‌رسد.