فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر دل که به اسرار جلی گرم بود</p></div>
<div class="m2"><p>پشتش به نبی و به ولی گرم بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دم سردی روزگار سردش نکند</p></div>
<div class="m2"><p>آنرا که دل از مهر علی گرم بود</p></div></div>

دیوان ملا عبدالرزاق فیاض لاهیجی به کوشش امیربانوی کریمی - ملا عبدالرزاق فیاض لاهیجی - تصویر ۲۲۰

دیوان فیاض لاهیجی به کوشش جلیل مسگرنژاد - عبدالرزاق لاهیجی (فیاض) - تصویر ۴۳۵

شمارهٔ ۵۹

هر دل که به اسرار جلی گرم بود
پشتش به نبی و به ولی گرم بود
دم سردی روزگار سردش نکند
آنرا که دل از مهر علی گرم بود

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که هرکس که به اسرار الهی و محبت عمیق دل بسپارد، همیشه تحت حمایت نبی و ولی خواهد بود. او نمی‌تواند تحت تاثیر سختی‌های روزگار قرار بگیرد، زیرا قلبش از مهر علی پر است.

شمارهٔ ۵۷

شمارهٔ ۵۸

هوش مصنوعی: هر دلی که به رازهای عمیق و پنهانی آشنا باشد، پیوسته به پیامبر و ولی (امام) ارتباط نزدیک و محبت‌آمیزی دارد.

هر دل که به اسرار جلی گرم بود

پشتش به نبی و به ولی گرم بود

هوش مصنوعی: در روزهای سخت و سرد زندگی، انسان‌هایی که عشق و محبت علی در دلشان جای دارد، هرگز تحت تأثیر سرما و دشواری‌ها قرار نمی‌گیرند.

دم سردی روزگار سردش نکند

آنرا که دل از مهر علی گرم بود

شمارهٔ ۵۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده