هوش مصنوعی: ای کسی که هر لحظه با نگاه دلنشین‌ات، جان تازه‌ای به دل‌های حسرت‌زده می‌بخشی.

هوش مصنوعی: وقتی که بر لبانت لبخند می‌زنید، صورتتان مانند گلستان شکوفا و زیبا می‌شود.

هوش مصنوعی: هرگاه که ابروهای تو در حالت غضب باشند، مانند تیغ نمایان می‌شوند و رنگ چهره گل را پژمرده خواهند کرد.

هوش مصنوعی: اگر با دشمنان وارد رابطه شوی، مانند بویی از گل که به خارها طعنه بزند، و اگر با دوستان باشی، مانند نسیم صبحگاه، باید سرت را بالا نگه‌داری و فروتنی نداشته باشی.

هوش مصنوعی: من خودم نمی‌گویم که اگر با دیگران به‌گونه‌ای رفتار کنی، با من چطور برخورد خواهی کرد؟

هوش مصنوعی: اما من دو بیت از شعر زیبایی برایت می‌خوانم، به این امید که شاید روح و قلبت را تحت تأثیر قرار دهم.

هوش مصنوعی: من به تو، ای دشمن دلم، وصیت می‌کنم که امیدوارم در کارهای نادرستت اشتباه کنی و به آن گوش ندهی.

هوش مصنوعی: مواظب باش که دوستت را در این بازار پر از دشمن به فروش نگذاری؛ زیرا ممکن است در این معامله، خودت آسیب ببینی.