هوش مصنوعی: آصف جم، وزیر معروفی که مقام و قدرت زیادی داشت، به قدر میرزا طالب‌خان ارزش نداشته است؛ زیرا او شایستگی و تدبیر یک وزیر را هرگز مشاهده نکرده است.

هوش مصنوعی: قبل از این، آسمان برای کمک به پادشاهی، نگینی را برای وزارت تعیین کرده بود.

هوش مصنوعی: مدتی از او دور شده بود که مردم بفهمند وجود کسی که مانند او در اطرافش نبود، هم به حکومت و هم به دین کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: در ایام سلطنت پادشاه خوشبخت، کسی که از او عدالت و انصاف را می‌شناخت، تأثیری عمیق و بلندمدت گذاشت.

هوش مصنوعی: کسی که به وعده‌اش از همه نقاط جهان با صدای زمان ارتباط دارد و هیچ چیز را نادیده نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که از خوش‌شانسی‌اش به هیچ سمت و سویی از جهان دست نیافته، به مقام سلطانی و نشستن بر تخت پادشاهی نرسیده است.

هوش مصنوعی: شاه صفی کسی است که در آرزوهایش هیچ غذایی برای دلخوشی‌اش باقی نمانده و همچون جنینی در رحم، تنها در حسرت و انتظار به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: او انگشتش را به نگینی آراسته کرد و مقام بلند وزارت را به دست آورد، در حالی که این مقام از زمین به آسمان هم می‌رسید.

هوش مصنوعی: در شبی که عطارد در آسمان نمایان شد، نگین زیبای اختران بلند پرواز من در حال ظاهر شدن بود و می‌خواست تا تاریخ را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: عطارد (سیاره‌ای در آسمان) به نوشتن سرنوشت پرداخت، و وقتی با چنین شاهی مواجه شد، بر او بود که وزیری شایسته و با درایت داشته باشد.