هوش مصنوعی: ما به دلیل ناپایداری دنیا و سرگردانی‌مان، به چیزی کمتر از این اعتنا نمی‌کنیم؛ با وجود هزاران چشمی که هر شب به آسمان خیره می‌شوند، هنوز در حیرت و سردرگمی هستیم.

هوش مصنوعی: گرچه کسی پاسخ نامه‌ ما را نداد، اما آنچه در نامه‌ ما نوشته شده، بی‌پاسخ باقی مانده است.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که در دنیای آرزوها و خواسته‌ها زندگی می‌کنیم و به دنبال لذت‌ها و نعمت‌های متنوع هستیم. این میهمانی پر زرق و برق، در واقع نمادی از آرزوهای برآورده‌نشده و حسرت زندگی پربار ماست.

هوش مصنوعی: ما برای دستیابی به آرزوهایمان هزاران غم را به جان می‌خریم. در واقع، ما در حسرت و آرزوی آنچه که می‌خواهیم هستیم و آرزو به نوعی مهمان زندگی‌مان شده است.

هوش مصنوعی: هرچند ما در نگاه دیگران کوچک و بی‌اهمیت به نظر می‌رسیم، اما آنچه در درون ما وجود دارد و از دنیای بیرون فراتر می‌رود، بسیار ارزشمند و بزرگ است.

هوش مصنوعی: ما مانند مجنون از درک دشت‌پیمایی بی‌بهره‌ایم، اما آنچه در چشم ما زیبایی صحرا را به ارمغان می‌آورد، به خاطر وجود و زیبایی خود ماست.

هوش مصنوعی: ما با دوستان خوب خود ارتباطی برقرار کرده‌ایم، اما آنچه ما را دچار جدایی کرده، کمبود و نقصی است که از آن رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه ارتباط با او باعث آشفته‌خاطر شدن ما نشد، اما همواره اندیشه دوری‌اش در ذهن ما باقی مانده است و ما در تلاش هستیم تا حال و روز خود را سامان دهیم.

هوش مصنوعی: دیروز دل من به خاطر شیرینی وصال تو سوخت، اما امروز به نظر می‌رسد که این تلخی را ناشی از فاصله‌گیری ماست.

هوش مصنوعی: اگر به آسمان فیاض (بخشش)، سر برسد، دور از دسترس نیست تقدیر و قدردانی‌هایی که از جانب عهد و زمانه ما وجود دارد.