هوش مصنوعی: امشب به خاطر دوری تو، دلم مانند چراغی که خاموش شده در خون غرق شده است و از این درد و زخم بی‌نهایت می‌گریم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر دوری تو شکسته است، مانند داغی که بر روی لاله می‌ماند. به همین خاطر، جام و سبو برای من بی‌معنا شده‌اند و تنها غم و اندوه در دل دارم.

هوش مصنوعی: برای دل‌خوشی پروانه‌ها، شمع در شب تا صبح روشن ماند و خود را سوزاند.

هوش مصنوعی: عرق‌ها از شرم بر چهره‌ات مانند شبنمی که بر گل‌های باغ نشسته، درخشندگی خاصی دارند. این قطره‌ها مانند خال‌هایی روی صورت گل‌ها به زیبایی تو افزوده‌اند.

هوش مصنوعی: عاشقی تو همیشه بخشنده است و ما به خاطر بی‌غمیم، تو خواهان محبت هستی و ما به دنبال رهایی و آرامش. اما این خواسته‌ها ما را به آتش می‌کشد.