هوش مصنوعی: وقتی به باغ بروی، زیبایی‌ات چون گل درخشان می‌شود. مانند آبی که از چهره‌ات ساطع می‌شود، وقتی به تو نگاه می‌کنیم، چنان آتشی به جان می‌زند که همه‌چیز را شگفت‌زده می‌کند.

هوش مصنوعی: از حیا و احتیاط خود محافظت کن و جیب خود را بی‌مورد باز نکن، چرا که اگر این کار را کنی، ممکن است عطر و بوی تو به دست نامحرمان بیفتد.

هوش مصنوعی: بر لب جوی نشسته‌ام، ای محبوب زیبا، می‌ترسم که آب از زیبایی قامت دل‌انگیز تو دزدی برود.

هوش مصنوعی: در دستانت آینه‌ای وجود ندارد که نشان دهد دل سنگی تو چقدر درونش نرم شده است و این نرمش از ذات توست که به این حال درآمده.

هوش مصنوعی: آن‌قدر در کشتن بخشنده‌ها جدی و مصمم شده‌ای که به خاطر ترس از تو، شمشیرت به پهلوی خودت آب افتاده است.