هوش مصنوعی: اگرچه جسم مینا از روح باده خالی شده، اما اشتیاق و تمایل به آن همچنان از گردن مینا کوتاه نشده است.

هوش مصنوعی: چرا بیداران و موشکافان نمی‌فهمند که شراب چقدر شور و شعله‌ور است و چگونه می‌تواند آتش بر خرمن زیبایی‌ها بزند؟

هوش مصنوعی: امشب ای نوازنده، با آواز زیبا و بدون اشتباه بخوان، چرا که مستان در این شب، نور باده را زیر دامن مینا پنهان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر ارتباطی میان بلبلان و غنچه‌ها برقرار شود، زیبایی قیافهٔ غنچه، مانند لباس زیبای پرنده‌ای می‌نماید.

هوش مصنوعی: بهار به زودی فرا می‌رسد و نسیم ملایم و دوستانه‌ای در حال وزیدن است که گل‌های زیبا و رنگارنگ را درون خود دارد و سرشار از نشاط و شادی است. به لطف این نسیم، باغ گل‌ها به زیبایی و شکوفایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که شراب (می) نمی‌تواند از گلوی شیشه‌ای فراتر برود، چرا که جایی برای خون تو در گردن بطری مینا باقی مانده است. این به نوعی اشاره به عشق و یاد محبوب دارد، که نمی‌گذارد انسان به راحتی از خوشی‌ها و لذت‌ها فاصله بگیرد. به عبارتی، احساساتی عمیق و قوی وجود دارد که مانع از تجربه‌ی کامل لذت می‌شود.

هوش مصنوعی: در مجلس خوشگذرانی، حالتی در وجودم ایجاد شده که وقتی صحبت از شراب و مینا به میان می‌آید، گردانیدن جام شراب برایم لذت‌بخش و دل‌انگیز می‌شود.