هوش مصنوعی: ما نه در فکر برنامه‌ریزی سفر هستیم و نه دلمان به ماندن در خانه خوش است. ای باد صبا، هر کجا که می‌خواهی ما را ببر.

هوش مصنوعی: در این سرزمین هیچ‌کس ما را جدی نمی‌گیرد، به ما اجازه بدهید که به خاطر یک نشانه کوچک از عشق محبوب، ارزش و توجهی به ما بدهند.

هوش مصنوعی: ما همچون شمشیرهایی هستیم که برای جنگ آماده‌ایم، و اگر به ما نگاه کنی، می‌بینی که سپر ما از جوهر ساخته شده است. بنابراین، ای دشمن، زمانی که ما را بدون سپر ببینی، به نبرد نیایید.

هوش مصنوعی: تو مانند زاغ سیاه هستی و ارزش ما را نمی‌دانی، اما اگر طوطی‌ای را دیدی، برای ما به نیکی و احترام رفتار می‌کردی و ما را با هیچ چیز دیگری عوض نمی‌کردی.

هوش مصنوعی: بادی که از سوی او می‌وزد، گویی خبر از حال و وضعیت ما دارد؛ چونکه در برابر زیبایی او ظاهر شد، ما را از خود بی‌خبر و شگفت‌زده کرد.