هوش مصنوعی: از ترس دریا، چرا این مسیر کوتاه را ترک کنم؟ من خود به امید خطر، این راه را انتخاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق و دیوانگی، از نصیحت و راهنمایی کسی قدردانی نکن، چرا که در این مسیر، بوی خون کسانی که راه را گم کرده‌اند، به ما نشانه‌ای از راه می‌دهد.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و آسانی‌های این سفر کم‌کم به سامان رسید، اما طبیعت بی‌خبر همچنان در هر گام این مسیر چالش‌هایی را پیش روی ما قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در دل تا کی باید غم را پنهان کرد و در چشم تا کی باید اشک را نگه داشت؟ مانند باد و باران، با هم جمع شده‌ایم و به گریه و ناله پرداخته‌ایم.

هوش مصنوعی: یعقوب به شدت نگران و غمگین است به خاطر بلاهایی که بر زلیخا نازل شده و این که یوسف در چاهی افتاده و در نتیجه این وضعیت، او نیز دچار بدبختی و درد و اندوه می‌شود.

هوش مصنوعی: ساقی با صدای دل‌انگیز خود، حالتی پررنگ و زیبا ایجاد می‌کند و من از دوری او در حال غرق شدن در خیال و حسرت هستم. تا چه زمانی باید مجذوب و دیوانه زیبایی صورت ماه‌وار او بمانم؟

هوش مصنوعی: ای خدای بخشنده، اگر در حال حاضر در نظر تو خوار و خفیف به نظر می‌رسم، نپندار که من یک انسانی آزاده هستم. روح من در اوج آسمان به پرواز درآمده و مکان زندگی‌ام از هر قید و بند آزاد است.