هوش مصنوعی: اگر من مژه‌ای از خون را بر چهره دریا بکشم، جیحون را در عرق شرم غوطه‌ور می‌کنم.

هوش مصنوعی: عشق واقعاً شگفت‌انگیز است، زیرا حتی یکدلی و صداقت لیلی نمی‌تواند زنجیرهایی که مجنون را به خود کشیده، از بین ببرد.

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که ارزش و مقام کارگری که در کشت و کار کوهستانی مشغول است، به خاطر زحمتی است که برای وفاداری و عشق خود به انجام کار یا هدفش می‌کشد. او با هر قدمی که برمی‌دارد، به زیبایی و شکوهی می‌رسد که همانند رنگی گلگون به نظر می‌رسد. یعنی تلاش و کوشش او نه تنها به نتیجه‌ای خوب منجر می‌شود، بلکه زیبایی و جذابیت نیز به همراه دارد.

هوش مصنوعی: آن که به دنبال راه جنون است، همان نقشی است که مجنون بر زمین می‌کشد. خضر نیز از راهی که بر او رفته، نمی‌تواند گمشده هامون را بیابد.

هوش مصنوعی: کسی به خاطر جراحتی که از تیغ تو خورده، طلب دیه کرده است. این اشتیاقی که به خون دارد، دلش را پر از غم و اندوه کرده است.

هوش مصنوعی: مانند پروانه‌ای که دور شمع می‌چرخد، آتش دل سوخته‌ام را به گرد چرخش آسمان می‌افکنم.

هوش مصنوعی: ظاهر من مانند آینه‌ایست که باطن و درونم را نشان می‌دهد. من حال و احوال درونی‌ام را به گونه‌ای در بیرون به نمایش گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که فردی چنان چیز ارزشمندی به دست آورده است که به آسانی می‌تواند یاد صحبت‌های فلسفی و عمیق افلاطون را فراموش کند. به عبارتی دیگر، وقتی که کسی به نعمتی بزرگ دست می‌یابد، ممکن است مسائل و مباحث قبلی را از خاطر ببرد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در نامه‌ای که نوشته شده، نکات زیادی وجود دارد که به صورت پنهان بیان شده‌اند. اگر تو فردی با بصیرت و دانش باشی، می‌توانی معنای عمیق و اصلی آن نکات را درک کنی.