هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه حکمی وجود دارد که افرادی با کلاه‌های ناهموار و نادرست، innocent و بی‌گناه را به عنوان شیر پندارند و با این تصور به آنها ظلم کنند.

هوش مصنوعی: از حاکم بی‌خبر و ظالم نمی‌دانی که باید غم و اندوه کسانی که امیدوارند، بیش از امید و آرزوهایشان باشد.

هوش مصنوعی: من به شوخی‌ها و انصاف تو در روز قیامت افتخار می‌کنم که در آن روز، تو به دادخواهانی که دست به دامن تو می‌زنند، کمک می‌کنی.

هوش مصنوعی: به خاطر شانس خوب عشق، تصور می‌کنم که چشمان سیاه، دل‌های بدبخت را تسخیر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: ای بهترین و برجسته‌ترین زیبایی، چگونه می‌توانم تو را با خال و خط خود توصیف کنم؟ برای تعریف و ستایش، باید از پادشاهان بهره ببرم.

هوش مصنوعی: تو به ما بسیار ظلم و بدی کردی و این رفتارت از همه بدتر این است که نیکوکاران را هم به تأخیر وا می‌داری.

هوش مصنوعی: عاشقانی که از معشوق خود فرار می‌کنند، در واقع به دام او افتاده‌اند و ترس از این عشق تنها در دل‌های آن‌ها موجود است. معشوق به گونه‌ای است که جاذبه‌اش باعث می‌شود عاشق نتواند از او دور شود.

هوش مصنوعی: نگاه جذاب او توجهی به بندگان دارد و برای رعایت مقام و عظمت پناهندگان، باید به آنها اهمیت داده شود.

هوش مصنوعی: برای یافتن راه و رسیدن به هدف، باید به رهبر و هدایت‌کننده خود اعتماد کنیم؛ زیرا او به مشکلات و دل‌تنگی‌های کسانی که گم‌کرده‌راه‌اند، آگاهی دارد.

هوش مصنوعی: در این وضعیت‌های سخت و ناامیدی، به دل خود دلداری می‌دهم و امیدوارم که کشتی آسیب‌دیده‌ها به ساحل نجات برسد.