هوش مصنوعی: کتاب تو چگونه می‌تواند دل‌های بی‌قرار را آرام کند؟ ابر خشک حسرت، دل‌های تشنه باران را به درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: چه شده است که مدت‌هاست بویی از زلف معشوقان نمی‌شنوم؟ ای صبای خوش‌خبر، تو امیدواران را به وصال می‌نشانی.

هوش مصنوعی: نمک او خاصیتی دارد که پس از مدتی انتظار، اندوه را از دل می‌زداید و زخم‌های تازه را التیام می‌بخشد. نامه‌اش برای دل‌فگاران مانند دارویی است که درد را تسکین می‌دهد.

هوش مصنوعی: درختان سرو سایه‌اش را بر گلستان گسترده و بهار جدید زیبایی را به ارمغان آورده است، بگونه‌ای که گویی فصل بهار دوباره شروع شده است.

هوش مصنوعی: در چمن هنوز هم بوی شب گذشته و از عطر تو گل‌ها گلابی می‌نهد و یادآور دردهای زیادی هستند.

هوش مصنوعی: ستم آن است که وقتی عوامل و شرایط برای اجتماع و نزدیکی دوستان فراهم می‌شود، آسمان و سرنوشت محبت آن‌ها را از یکدیگر دور کند.

هوش مصنوعی: جز از کوی آن دلیر بخشنده، سفر با وداعی شگفت‌انگیز امکان ندارد؛ امشب یاران را وداع می‌کند.