هوش مصنوعی: نقاشانی که تصویری از معشوق را خلق کردند، به حال دل‌ها هم به شکلی نامنظم و پریشان، مانند زلف‌های او، شکل دادند.

هوش مصنوعی: عاشق واقعی در جایی نمی‌تواند سکنی گزیند که قرار و آرامش وجود نداشته باشد. آن‌ها به عمد اینجا را خراب کردند تا نشان دهند که این مکان دیگر قابل زندگی نیست.

هوش مصنوعی: زیبایی و شکوه گلرخان عشق خود را به حدی بروز داده که هر بار زندگی دوباره‌ای را از کنار او تجربه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: تشنگان از شراب قرمز او در حالی که ساقی خضر حضور داشت، با این حال، میدان خالی بود و سواران چابک در آن جا ریخته بودند.

هوش مصنوعی: صبر من به شدت شکست و زیر فشار چشمان فریبنده‌ات قرار گرفت. انگار این یکی مایعاتش ذوب شد و آن یکی به زمین ریخت.

هوش مصنوعی: به ویرانی و خراب کردن مکانی نپرداز، چرا که کسانی که به کفر و نابودی روی آورده‌اند، باعث آشفته شدن رنگ ایمان و اعتقادات مردم می‌شوند.

هوش مصنوعی: زلف‌های زیبا و پیچیده، چهره‌ای چون گل، دستانی مانند گیاه سمن و قدی راست و خوش‌فرم، همگی نشان از این دارند که چه هنرمندانه و زیبا این باغ را طراحی کرده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف عمیق و زیبای یک لحظه‌ی عاشقانه می‌پردازد. در اینجا، شاعر به شدت تحت تأثیر زیبایی و جذابیت معشوق خود قرار گرفته است. او بیان می‌کند که چقدر دلیت شراره‌وار در عشق خود غرق شده و بی‌تابی و دل‌تنگی او تا مرز جنون است. این احساسات عمیق او باعث شده‌اند که عاشقانه‌های دیگران نیز در پای در معشوقش جان بدهند. این بیان، عمق احساس و تأثیر شگفت‌آور عشق را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در سرزمین عشق، نه آسایش وجود دارد و نه تفاوتی میان دین و کفر، زیرا این غم بر سر همه، چه پیروان زرتشت و چه مسلمانان، سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: در پیاله‌ی پر از شادی‌مان، جرعه‌ای از شراب خوشی ریخته‌اند، ولی اکنون از آن کار پشیمان هستند.