هوش مصنوعی: دل من در شبی که یاد تو زنده شد، مثل آفتاب، به شدت می‌سوزد و احساساتی درونم را بیدار کرده است.

هوش مصنوعی: کدام شمع می‌تواند خانه‌ام را در غیاب تو روشن کند؟ چرا که در absence تو، نور خورشید نیز به مانند دودی در روزنه‌ای تنگ بی‌فایده شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه نمی‌توانم گریه‌ام را پنهان کنم، نمی‌دانم باید چه کاری انجام دهم، چون کسی که درک کننده رازهای قلب من است، در کنار من است.

هوش مصنوعی: از شدت ملامت و انتقادات که به من شد، دل من که روزگاری مثل شیشه شکننده بود، به تدریج سخت و مقاوم شده است.

هوش مصنوعی: از چه نیکی و لطفی که با چشم خود بر دل غم افزودی؟ که آن نیکی باعث رشد و شکوفایی و در نهایت پرباری شد.