هوش مصنوعی: من از شدت غم و اندوه به شدت دلگیرم و این دلگیری باعث شده که حالم بدتر شود. احساس تنهایی و بی‌کسی من را آزار می‌دهد و این احساسات در من بیشتر و بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در آغاز زمان، قطره‌ای از آب که در مسیر تیغ شمشیر قرار گرفت، از نگاه تیز و خنجر مانند مژگان معصومانی که دلبرانه می‌نگرند، جا ماند.

هوش مصنوعی: در ارتفاعات، می‌توانستم از تابش آفتاب عبور کنم، اما احساسات منفی و افتادگی‌ها برایم بسیار آزاردهنده و مشکل‌ساز شد.

هوش مصنوعی: قبل از این، با سرعت و توانایی خود می‌توانستم به هدفم نزدیک شوم، اما اکنون در تلاش برای رسیدن به آن، به زمین افتاده‌ام و کارم دیر شده است.

هوش مصنوعی: در شب که به شدت دلم از غمبارگی و عشق می‌سوزد، با نگاهی به آن چشم‌های زیبا، دریافتم که یک دنیا احساسات و سخنان ناگفته وجود دارد.

هوش مصنوعی: غم و اندوه مانند سیلی از هر سو به دلم هجوم آورد، اما با این حال شاکرم که این ویرانگی در نهایت قابلیت ترمیم یافت.