هوش مصنوعی: چه کنم که درد و رنجی که دارم، به جانم چنگ نمی‌زند؟ زیرا امیدی برای درمان ندارم و یاد آن هم تسکینی برایم فراهم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در مسیر ورود به کوی محبوب، هرگز به خاطر ضعف پا و خستگی از ادامه راه منصرف نمی‌شوم؛ چرا که عطر دل‌انگیز گل‌ها در باغ وجود او مرا سرشار از انرژی و شوق می‌کند.

هوش مصنوعی: چرا باید دل من همیشه به خاطر لطف نسیم شکرگزار باشد، در حالی که گل از گریبانم جدا نمی‌شود و هنوز در درد و رنج است؟

هوش مصنوعی: من مانند پرنده‌ای خاص و نادر از جایی که به زنجیر وصال وابسته بودم، آزاد شده‌ام و دیگر هیچ چیز نمی‌تواند مرا به دام خود بکشد.