هوش مصنوعی: کجا رفت آن محبت و دوستی که با یکدیگر داشتیم، که در هر نگاه از همدیگر، نشانه‌ای از لطف و صفا احساس می‌شد و در ظاهر، شادابی و سرگرمی جلوه‌گر بود؟

هوش مصنوعی: اگر اکنون رفتارهای مختلف و تظاهرهای دیگران را مشاهده می‌کنی، نمی‌فهمی که چه بر سرت آمده و آن زیرکی‌ها و ریزبینی‌ها چگونه ناپدید شده‌اند.

هوش مصنوعی: من از هاروت، جادوی خراج بابل را می‌گیرم، اما این جادو بر زبان‌زده‌ها کارایی ندارد و بر آن‌ها تأثیری نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگرچه نتوانم به او نزدیک شوم و از او بهره‌مند شوم، اما هنوز نشانه‌هایی از او در دل دارم که مرا یاد او می‌اندازد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات تنها چیزی که به من کمک می‌کند، آه و ناله‌ام است و اگر این کمک نباشد، از شدت ناتوانی قادر نیستم از جایم بلند شوم.