هوش مصنوعی: با یاد تو می‌توان از هر دو جهان دل برید و اگر از هر جایی هم شراب خوشگوار بیاورند، نمی‌توان لذت آن را با یاد تو عوض کرد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که بتواند در آغوش تو باشد، حیف است که برای حوریان از تو غافل شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر لطفی که داری و ما را در یاد خود داری، هرچند که گاهی ممکن است از تو دور شویم یا فراموش کنیم، اما باز هم قدردان هستیم.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت: مژگان نمی‌توانند مانع اشک من شوند، زیرا این درد و آتش درون من به قدری شدید است که حتی با پوشاندن چیزی نمی‌توان آن را خاموش کرد.

هوش مصنوعی: ای بخشنده، آب نریز که این آتش در جانم نوعی خاص است که نمی‌توان آن را خاموش کرد.