هوش مصنوعی: غم و اندوه فراوانی که در دلم نسبت به یاد او دارم، فضای دلم را تنگ کرده و حالا خودم را در تنگنا احساس می‌کنم. آن کسی که دل ما را تنگ کرده، حالا خودم در فشار و تنگی قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: فرهاد و مجنون، هر دو به خاطر عشق و درد دل‌هایشان به محبوبانشان، در کوه و دشت به سختی افتاده‌اند و به نوعی به این احساساتشان عمیق‌تر شده‌اند.

هوش مصنوعی: دل آسمان آنقدر وسیع و باشکوه نیست که بتواند تحمل کند. این یک قطره، جا را به هفت دریا تنگ کرده است.

هوش مصنوعی: اگر به اندازه‌ی درد و غمم ناله کنم، می‌توانم آسمان را بر مسیحا تنگ کنم.

هوش مصنوعی: غم و اندوه به قدری به من آسیب زده که دیگر نمی‌توانم آسایش را در کنار خود تجربه کنم. در بستر خود، در زیر پارچه‌ای نرم و لطیف، احساس می‌کنم که فشاری بر من است که راحتی را از من می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در نهایت، با رفیق منظوری به نام زاهد، توانستم آرامش و سازش را پیدا کنم. اما دامنه‌ی آزادی من محدودتر شد و کارهای خوب بر من فشرده‌تر گشت.

هوش مصنوعی: اندیشه راحتی نادرست است، چون دل در مکان خود نیست. بی‌دلی با بخشندگی‌اش لذت‌های دنیا را برای من سخت کرده است.