هوش مصنوعی: نگاه نازنین او را دست کم نگیر، زیرا که در دل من با آن نگاه چه دردها و رنج‌هایی به وجود آورد.

هوش مصنوعی: در این شعر به زیبایی و جذابیت شخصیتی اشاره شده است که با وجود حملات و تحرکات بی‌ارزش دیگران، همچنان بر سر پا و استوار است. این شخص به‌قدری دلرباست که هیچ کسی نمی‌تواند به او نزدیک شود یا حریمش را نقض کند. حاشیه‌ی زندگی او به گونه‌ای است که حتی زلف‌هایش هم مانند گره‌ای محکم باقی مانده‌اند و نمی‌توانند به سادگی باز شوند. به‌نوعی، اشاره به این دارد که زیبایی و جذابیت او از آسیب‌ها و ناامیدی‌ها مصون مانده است.

هوش مصنوعی: در روزی که تقدیر زلف تو را به دام بلا تبدیل کرد، قسمت مرغ دل ما دانه‌ای شد که خاله‌ام آن را برداشت.

هوش مصنوعی: امشب از ناامیدی و درد در دل، در حالتی هستم که یک حرکت ابرویت توانست به من هزار نکته را منتقل کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که مرا از کوی تو جدا کند، در چشم و دلش شادی و خوشی همیشگی می میرد.

هوش مصنوعی: هنگامی که هنوز نرسیده‌ام، نفس‌ام در گلویم گیر کرده است. از سینه‌ام سپاسگزارم که توانسته یک ناله بلند و واضح بزند.

هوش مصنوعی: بخشش و کرم الهی که به طور ناگهانی وارد جمع تو شد، به هر درب و درخواستی که زد، هر گونه غم و دردی را ابراز کرد.