هوش مصنوعی: امشب به خاطر اشکی که از چشمانم می‌ریزد، نمی‌توانم خوابم را پیدا کنم. در دل من خیال کسی وجود دارد که باعث می‌شود خوابم نپرده.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در غم و اندوه غرق شده‌ام و نمی‌دانم چگونه از آن خارج شوم. این طوفان شدید زندگی‌ام باعث ویرانی‌ام نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از کمبود نیرو نیست، بلکه از رفتن به سوی خودم دچار ناتوانی شده‌ام، به گونه‌ای که شراب هم نمی‌تواند مرا به حال خود بیاورد.

هوش مصنوعی: من به صلح و آرامش راضی شدم، اما شیرینی صلح نمی‌تواند تلخی‌های گذشته را از یادم ببرد.

هوش مصنوعی: از ناله‌های شبانه جگرم سوخته است، اما چه فایده دارد که آن مست هیچ‌گاه به بوی کباب به سمت من نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: من به حدی از محبت و لطف دچار شده‌ام که دیگر هیچ‌گاه از حالت فریب و ناز و کج‌خلقیم خارج نخواهم شد.

هوش مصنوعی: می‌گوید وقتی خطر در این مسیر وجود دارد، من نمی‌توانم به سرعت پیش بروم یا به آرامی توقف کنم.

هوش مصنوعی: علاقه به دستارم به قدری آشفته است که از راه فریب نمی‌توانم صورت خود را پنهان کنم.

هوش مصنوعی: دوستانم به خاطر فراوانی نعمت‌ها از من دور شده‌اند، اگر به دریا بروند، آبم را نمی‌برد.