هوش مصنوعی: زمانی که دلم شکسته و غم به جانم چنگ انداخته، انگار زخمی عمیق در درونم ایجاد شده که حتی تا زیر دندان‌هایم هم رسیده و دردش را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای کاش امشب احساس درد و اندوهی که در دل دارم، به شکل ناله‌ای از جانم خارج می‌شد.

هوش مصنوعی: یهو غم او به دل من افتاد و نتونستم تحمل کنم، طوری که ناخواسته صدای ناله‌ام از دل برآمد و از گریبانم بیرون آمد.

هوش مصنوعی: از یک نارضایتی عمیق، آهی تیره و غم‌انگیز از دلم بیرون آمد که در آن، صد راز پنهان نهفته بود.

هوش مصنوعی: خرد از من زنجیرهایی که بر گردن جنونم بود، برداشت و مرا از دیوانگی به حالتی رها کرد. من اکنون در بیابان آزادی هستم.

هوش مصنوعی: از ناله‌های بی‌صدا و بی‌سروصدایم نپرس، چون از دل‌تنگی و ناگفته‌هایم، فریادهای درونی و غم‌انگیزی دارم که به گوش نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: امیدوارم که عشق و محبت تو باعث شود که هرگونه شک و تردید از ایمانم دور شود.

هوش مصنوعی: ببین چقدر سخاوت و جوانمردی در صبوری من وجود دارد که در سختی‌ها به راحتی از این وضعیت خارج می‌شوم!