فیاض لاهیجیشمارهٔ ۲۴۹
هر آه که درد از دل ناشاد برآرد
نورسته نهالی است که فریاد برآرد
ناید به کمند کسی آن آهوی وحشی
این صید دمار از دل صیّاد برآرد
چشم سیهی دیدهام امروز که نازش
صد فتنه ز شاگردی استاد برآرد
با قید تعلق نتوان عشق هوس کرد
آزاده سر از قید غم آزاد برآرد
بلبل به چمن گوش بر آواز نشسته است
تا نالة زارم شنود داد برآرد
این با که توان گفت که در خلوت خسرو
شمعی است که دود از دل فرهاد برآرد
فیّاض به ناکامی جاوید بنه دل
کس نیست که کام دل ناشاد برآرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر آه که درد از دل ناشاد برآرد
نورسته نهالی است که فریاد برآرد
هوش مصنوعی: هر آهی که از دل غمگین و ناراحت بیرون میآید، مانند جوانهای است که به سوی آسمان فریاد میزند.
ناید به کمند کسی آن آهوی وحشی
این صید دمار از دل صیّاد برآرد
هوش مصنوعی: هیچکس نمیتواند آن آهو را که به وحشیگری مشهور است در دام بیندازد، چرا که این شکار باعث ویرانی روح صیاد میشود.
چشم سیهی دیدهام امروز که نازش
صد فتنه ز شاگردی استاد برآرد
هوش مصنوعی: امروز چشمی زیبا و دلربا دیدهام که ناز و زیباییاش میتواند صدها مشکل و فتنه را برای عاشقانی که زیر نظر استاد آموزش دیدهاند، ایجاد کند.
با قید تعلق نتوان عشق هوس کرد
آزاده سر از قید غم آزاد برآرد
هوش مصنوعی: عشق واقعی با وابستگیها و محدودیتها امکانپذیر نیست. یک فرد آزاد از غم و اندوه میتواند بیدرنگ به احساسات عمیقتری بپردازد.
بلبل به چمن گوش بر آواز نشسته است
تا نالة زارم شنود داد برآرد
هوش مصنوعی: پرندهای در باغ به صدای خود گوش کرده است تا نالهی غمگین من را بشنود و پاسخ دهد.
این با که توان گفت که در خلوت خسرو
شمعی است که دود از دل فرهاد برآرد
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ارتباطی عاطفی و عمیق میان دو شخصیت میپردازد. در آن، اشاره شده است که در فضایی خاص و خصوصی، وجود یک شمع میتواند نشاندهندهی عشق و احساسات عمیق باشد که بر دل فرهاد تأثیر میگذارد. به نوعی، این ارتباط به تأثیرات عاطفی و درونی اشاره دارد که در لحظات خلوت و تنهایی احساس میشود.
فیّاض به ناکامی جاوید بنه دل
کس نیست که کام دل ناشاد برآرد
هوش مصنوعی: آن بخشندهای که همواره بخشش میکند، دل کسی را به ناکامی نخواهد سپرد؛ زیرا هیچکس نمیتواند خواستههای ناتمام او را برآورده سازد.