هوش مصنوعی: وقتی به گلستان می‌روی، پرنده‌ای که آوازش خاموش می‌شود، تو وقتی کلامی می‌گویی، گل از سر تا پا به توجه گوش می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دل شما دیر به کسی آشنا شده باشد، خوشحالم که هر سنگی که دیر آتش می‌گیرد، دیر هم خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: من تصور می‌کنم که بوی خوشی که حس می‌کنم از گل‌هاست؛ بویی که آنقدر دلنشین است که صدای ناله بلبل باعث سرگشتگی و گم شدن دلم می‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه چیزی را مشاهده می‌کنم، اما وقتی زیبایی او را می‌بینم، می‌دانم که در دل من عقل و در سرم هوش در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای از عشق او، نمی‌دانم که چطور می‌توانم خاموشی را تحمل کنم، اما می‌دانم که گاهی صدای ناله‌ام به قدری زیاد می‌شود که بی‌هوش می‌شوم.