گنجور

شمارهٔ ۲۳۴

باده از ابر خورد فصل بهاران گل سرخ
که برافروخته چون لاله‌عذاران گل سرخ
گل به دامن کندم اشک که از دولت عشق
مژده‌ام ابر بهار آمد و باران گل سرخ
منم و نغمه‌سرایی به هوای چمنی
که خزانش گل زردست و بهاران گل سرخ
شیشه بلبل شده در بزم حریفان که بود
جام می در نظر باده‌گساران گل سرخ
هر کسی مایل هم‌جنس خود آمد فیّاض
من گل زرد پسندیدم و یاران گل سرخ

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

باده از ابر خورد فصل بهاران گل سرخ
که برافروخته چون لاله‌عذاران گل سرخ
هوش مصنوعی: در بهار، باران مانند نوشیدنی چنان بر گل‌های سرخ می‌ریزد که آنها مثل گل‌های لاله در حال شگفتی و زیبایی می‌درخشند.
گل به دامن کندم اشک که از دولت عشق
مژده‌ام ابر بهار آمد و باران گل سرخ
هوش مصنوعی: در دامانم اشکی ریختم از خوشحالی که از لطف عشق، ابر بهاری آمده و باران گل‌های سرخ می‌بارد.
منم و نغمه‌سرایی به هوای چمنی
که خزانش گل زردست و بهاران گل سرخ
هوش مصنوعی: من در حال خواندن نغمه‌هایی هستم برای چمنی که در پاییز گل‌های زرد دارد و در بهار گل‌های سرخ.
شیشه بلبل شده در بزم حریفان که بود
جام می در نظر باده‌گساران گل سرخ
هوش مصنوعی: در میهمانی دوستان، چشمان بلبل شبیه شیشه‌ای است که زیبایی و جذابیت جام می را در نظر می‌آورد، گویی که گل سرخی در میان باده‌گساران درخشیده است.
هر کسی مایل هم‌جنس خود آمد فیّاض
من گل زرد پسندیدم و یاران گل سرخ
هوش مصنوعی: هر کس که به هم‌جنس خود جذب می‌شود، من از گل زرد خوشم می‌آید و دوستانم گل سرخ را انتخاب کرده‌اند.