هوش مصنوعی: نسیم ملایم بر روی زلف‌های کج و به هم ریخته‌ات می‌وزد، اما تو با بی‌پروایی و جسارت این حس و حال را نداشته باش و این بی‌احترامی را به خودت نپذیر.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد تو در دل تنها نشسته‌ام، نفس به سختی می‌تواند در سینه‌ام جا بگیرد و حالتی شجاعانه پیدا کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر نگاه تلخی که داشتم، جانم را فدای عشق کرده‌ام. بگو که مبادا این عشق و حسرت باعث آسیب به من شود.

هوش مصنوعی: زمانی که خواسته‌های نفسانی به پایان برسند، دیگر خیال بوسه و محبت در ذهن کسی که دارای حیا است، به وجود نمی‌آید.

هوش مصنوعی: نگاه پر خشمت به من چه شده که بی‌پروا به درد من دامن می‌زند و به آن پرخاش می‌کند؟