هوش مصنوعی: می‌خواهم شبی بی‌خبر به سوی صبح بروم تا از خوشی و زیبایی صبحگاه بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: در خوشی و برکت صبحگاهی، سرنوشت نیک و موفقیت دائمی به کسی که در پی روزی و کمک است، در زندگی‌اش بخشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: چهره‌های دور و برم را با درخشش خود روشن می‌کنم، همان‌طور که خورشید در صبح درخشان است، اگر با احتیاط و با هدف قدم بردارم.

هوش مصنوعی: با جانم می‌توانم پروازی داشته باشم که باعث شود خورشید همسفر صبح گردد.

هوش مصنوعی: از یاری خواهش می‌کنیم که صبح زود به در خانه‌ام بیاید تا با هم قفل را باز کنیم و روز را به زیبایی آغاز کنیم.

هوش مصنوعی: بگوشای گریبان و سحر کن شب ما را یعنی شب را زیبا و دل‌نشین کن تا چه زمانی می‌توانیم این‌گونه در صبح سرگردان و بی‌هدف باشیم.

هوش مصنوعی: اکنون که نغمه‌ای بر زبان جوان و پربار جاری شده و با پرنده‌ای که صبح را نوید می‌دهد، آمیخته شده است.