هوش مصنوعی: دلبر من، با زیبایی‌اش از هر سو، مانند بارگاهی می‌درخشد، تا جایی که من می‌توانم از هر طرف به او نگاه کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به حالی از ضعف و ناتوانی می‌پردازد که همۀ جوانب وجودش را در بر گرفته است. او احساس می‌کند که مشکلات و چالش‌ها، مانند دایره‌ای دورش را احاطه کرده‌اند و از هر سمت به او فشار می‌آورند. این احساس محصور بودن و تحت فشار قرار گرفتن، نشانه‌ای از ناامیدی و عدم توانایی در مواجهه با سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: من بدون دلیل در تلاش برای یافتن راه عقل هستم و به همین دلیل ادعا می‌کنم و شواهدی از شش طرف ارائه می‌دهم.

هوش مصنوعی: ماه و ماهی نیز جزء علاقه‌مندان و پرستاران تو هستند. تو، پادشاهی زیبا و شگفت‌انگیزی هستی که از همه طرف به تو احترام می‌گذارند و تو را در بر گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند به اندازه‌ی مستی و شادی خویش لذت ببرد، می‌تواند از هر طرف بر آسمان کلاه بیندازد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به سوی او که بخشنده است، نگاه کنم، هرچند که او همیشه از شش سو به من نظر دارد.