گنجور

شمارهٔ ۲۱۵

گلستان از خنده‌اش طرح گل خندان گرفت
نوبهار از جلوه‌اش سامان صد بستان گرفت
شعله‌ای هر جا که در بزم محبَّت شد بلند
سوخت ما را دل اگر پروانه را دامان گرفت
هستی عاشق حجابی بود پیش راه وصل
دست تا برداشت از خود دامن جانان گرفت
عشق در اول شراری بود از دامان حسن
گشت آخر شعله‌ای در کفر و در ایمان گرفت
نیست در دارالشّفای عشق غیر از ما طبیب
هر که آمد، از دل پردرد ما درمان گرفت
حسن کین از ناتوان بیش از توانا می‌کشد
دل ز خسرو برد و از فرهاد مسکین جان گرفت
دل به تنگ آمد ز غم فیّاض تا کی ضبط خویش
آستین بر چشم گریان بیش ازین نتوان گرفت

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گلستان از خنده‌اش طرح گل خندان گرفت
نوبهار از جلوه‌اش سامان صد بستان گرفت
هوش مصنوعی: چهره‌ی خندان او باعث شده که گل‌ها هم شاداب و خندان شوند و فصل بهار به خاطر زیبایی‌اش جلوه‌ای به باغ‌ها ببخشد.
شعله‌ای هر جا که در بزم محبَّت شد بلند
سوخت ما را دل اگر پروانه را دامان گرفت
هوش مصنوعی: در هر جایی که عشق و محبت شعله‌ای برپا شده، دل ما را می‌سوزاند، اگر پروانه به دامن عشق نزدیک شود.
هستی عاشق حجابی بود پیش راه وصل
دست تا برداشت از خود دامن جانان گرفت
هوش مصنوعی: عشق به عنوان یک مانع در مسیر رسیدن به وصل واقعی وجود داشت، اما زمانی که این مانع کنار رفت، عاشق توانست به محبوبش دست یابد و او را در آغوش بگیرد.
عشق در اول شراری بود از دامان حسن
گشت آخر شعله‌ای در کفر و در ایمان گرفت
هوش مصنوعی: عشق در ابتدا شوری و هیجان داشت که از زیبایی‌ها سرچشمه می‌گرفت، اما در نهایت به شعله‌ای تبدیل شد که نه تنها در ایمان بلکه در کفر نیز تأثیر گذار بود.
نیست در دارالشّفای عشق غیر از ما طبیب
هر که آمد، از دل پردرد ما درمان گرفت
هوش مصنوعی: در مکان عشق، تنها ما هستیم که قادر به درمان دردهایمان هستیم و هر کسی که به ما نزدیک می‌شود، از مشکلات دل ما بهره‌برداری می‌کند.
حسن کین از ناتوان بیش از توانا می‌کشد
دل ز خسرو برد و از فرهاد مسکین جان گرفت
هوش مصنوعی: محبت و زیبایی از ناتوانی و ضعف بیشتر از قوی و توانا دل می‌رباید. خسرو را از دل عاشقش جدا کرده و جان فرهاد مسکین را می‌گیرد.
دل به تنگ آمد ز غم فیّاض تا کی ضبط خویش
آستین بر چشم گریان بیش ازین نتوان گرفت
هوش مصنوعی: دل از غم و اندوه پر شده و دیگر نمی‌تواند خود را کنترل کند. اشک‌ها به راحتی برچشمش می‌ریزند و بیشتر از این نمی‌تواند خود را نگه دارد.