هوش مصنوعی: غم تو در سینه‌ام آن‌قدر سنگین است که جایی برای خواسته‌های دیگر باقی نگذاشته و به خاطر حسرت تو، حسرت‌های دیگر هم در دلم نمانده است.

هوش مصنوعی: من زیبایی‌ها و ویژگی‌های دلربای طبیب را نداشتم، اما از آنجا که عشق تو نتوانست دردی از من دوا کند، به آن‌ها نیازی ندارم.

هوش مصنوعی: هرگز گل زیبایی از محبت تو به سر نزنم، اما راهی که به وصال تو می‌رسد، حسرتی را به من بخشیده که همچون خاری بر پایم نشسته است.

هوش مصنوعی: از شدت ناراحتی و درد دل، بارها خواستم که گله و شکایت تو را به زبان بیاورم، اما شرمم نذاشت که این کار را بکنم.

هوش مصنوعی: به خاطر تهمتی که به من زد، نگاهش به قدری قوی و غیورانه بود که همه وجودم را سوزاند و هیچ چیزی از من باقی نگذاشت.

هوش مصنوعی: من به حس غیرت آن شخصِ بیگانه حسادت می‌ورزم، زیرا او نتوانست درد دل من را درک کند و با من همدلی کند.

هوش مصنوعی: صورت زیبا و بخشنده‌اش به قدری دل‌فریب و سوزان بود که دیگر تحمل و صبر ما را از بین برد و رنگی به چهره‌مان نماند.