گنجور

شمارهٔ ۱۹۳

دوشم چراغ دیده ز روی تو تاب داشت
چشم ترم در آب گل آفتاب داشت
از شور بلبلان چمنی داشتم که دوش
اشکم به یاد روی تو بوی گلاب داشت
لبریز حسن شد ز فروغ جمال تو
در طالع آینه نظر آفتاب داشت
کی فهم کس به کنه جمال تو می‌رسد
شوقم همیشه چشم به حسن نقاب داشت
فیّاض یاد آن که چو می‌کرد خواب ناز
چشمی به چشم عاشق و چشمی به خواب داشت

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دوشم چراغ دیده ز روی تو تاب داشت
چشم ترم در آب گل آفتاب داشت
هوش مصنوعی: دیشب نور چشمانم به خاطر جمال تو درخشید و اشک‌هایم به مانند آبی که در زیر نور خورشید می‌درخشد، روشنایی داشتند.
از شور بلبلان چمنی داشتم که دوش
اشکم به یاد روی تو بوی گلاب داشت
هوش مصنوعی: دیشب به خاطر یاد تو، از آواز بلبلان در باغی احساس شادی و زیبایی کردم که اشکم بوی گلاب می‌داد.
لبریز حسن شد ز فروغ جمال تو
در طالع آینه نظر آفتاب داشت
هوش مصنوعی: آینه به خاطر زیبایی تو پر از نور و حسن شده است و همچون آفتاب، نگاهش به تو جلب شده است.
کی فهم کس به کنه جمال تو می‌رسد
شوقم همیشه چشم به حسن نقاب داشت
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند عمق زیبایی تو را درک کند. آرزوی من همیشه این بوده که به جمال زیبا نگاه کنم.
فیّاض یاد آن که چو می‌کرد خواب ناز
چشمی به چشم عاشق و چشمی به خواب داشت
هوش مصنوعی: آن معشوق بخشنده، زمانی که در خواب شیرین به سر می‌برد، یک چشمش به خواب و چشم دیگرش به سوی عاشقش بود.