هوش مصنوعی: وقتی که لب‌ها به شکایت آن فرد عصبانی باز شدند، رنگ حیا و خجالت بر چهره‌ی خانم باوقار او ریخت.

هوش مصنوعی: دل آرزو داشت که در خواب لبش را ببوسد، اما از ترس اینکه مبادا رنگ رخسارش از آرزو بپرد، در صد جا دچار شکست شد.

هوش مصنوعی: شبیه گل، به خاطر جدایی‌ام، جگرم تکه‌تکه شد و دل‌ام مانند غنچه‌ای در غم او نازک و شکست خورده است.

هوش مصنوعی: تن من از خاک ساخته شده و روح من به عشق تو استوار و محکم است. حتی اگر سبو (ظرف) بشکند و شکر (عشق و شکرگزاری) نریزد، من همچنان شکرگزار تو هستم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم این غم را پنهان کنم؟ وقتی که بارها رنگ چهره‌ام در برابر نگاه او خراب شده است.