گنجور

شمارهٔ ۱۵۵

جسم خاکی گر بمیرد آتش جان زنده است
گرد میدان گر نباشد مرد میدان زنده است
بهر خامی‌ها جفای روزگاران کیمیاست
آتش افسردگان دایم به دامان زنده است
گر ننالد کس چه فرق از زندگی تا مردگی
گر نه بلبل، کس چه داند در گلستان زنده است!
عشق باقی شد که فانی در بقای حسن شد
هر که یوسف دید داند پیر کنعان زنده است
اشک، جان می‌کاهد امّا عمر افزون می‌کند
تا ابد از نسبت لعلش بدخشان زنده است
با بزرگی شیوة کوچک‌دلی‌ها پیشه کن
تا ابد زین شیوه‌‌ها نام بزرگان زنده است
آرزوی طوف مشهد مرده را جان می‌دهد
تا ابد فیّاض بر یاد خراسان زنده است

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جسم خاکی گر بمیرد آتش جان زنده است
گرد میدان گر نباشد مرد میدان زنده است
هوش مصنوعی: اگر بدن خاکی بمیرد، آتش روح همچنان زنده است. حتی اگر در میدان، مردی وجود نداشته باشد، روحی که به میدان آمده، همچنان زنده خواهد ماند.
بهر خامی‌ها جفای روزگاران کیمیاست
آتش افسردگان دایم به دامان زنده است
هوش مصنوعی: در زندگی، کینه‌ها و بدی‌های روزگار به مانند گنجی هستند که به جوانان بی‌تجربه آسیب می‌زنند و آتش دلتنگی و ناامیدی در دل افرادی که به سختی تجربیات را تحمل کرده‌اند، همچنان در وجودشان باقی است.
گر ننالد کس چه فرق از زندگی تا مردگی
گر نه بلبل، کس چه داند در گلستان زنده است!
هوش مصنوعی: اگر کسی شکایت نکند، چه فرقی بین زندگی و مردگی وجود دارد؟ اگر بلبل نباشد، کسی نمی‌داند که در گلستان زندگی بر قرار است یا نه!
عشق باقی شد که فانی در بقای حسن شد
هر که یوسف دید داند پیر کنعان زنده است
هوش مصنوعی: عشق جاودانه شد زیرا که زیبایی پایدار در دنیای فنا یافت. هر کسی که یوسف را دیده، می‌داند که پیر کنعان هنوز زنده است.
اشک، جان می‌کاهد امّا عمر افزون می‌کند
تا ابد از نسبت لعلش بدخشان زنده است
هوش مصنوعی: گریه جان را به تنگی می‌اندازد، ولی عمر را تا ابد افزایش می‌دهد. اشک او همیشه یادآور زیبایی و ارزش لعلش است.
با بزرگی شیوة کوچک‌دلی‌ها پیشه کن
تا ابد زین شیوه‌‌ها نام بزرگان زنده است
هوش مصنوعی: با رفتار با کبر و arrogance به کوچک‌دلی‌ها مبادرت نکن، زیرا تنها در این صورت است که نام بزرگانی که از ویژگی‌های خوب برخوردارند، همواره در یادها باقی خواهد ماند.
آرزوی طوف مشهد مرده را جان می‌دهد
تا ابد فیّاض بر یاد خراسان زنده است
هوش مصنوعی: خواسته و آرزوی شخصی که در مشهد به دیار باقی رفته، همچون جانی تازه برای اوست و تا همیشه، یاد و نام خراسان با سخاوتمندی و باروری زنده خواهد بود.