هوش مصنوعی: آدمی تمام وجودش به شعله تبدیل شده و این لباس کهنه و آلوده‌ای است. جان ما را در آتش سوزانده، چرا که این نشانه‌ای از آن سرنوشت تلخ است.

هوش مصنوعی: وقتی که موهای او را دیدم، به یقین پی بردم که روزی که به هم می‌پیوندیم، شب جدایی هم در پی دارد.

هوش مصنوعی: مسیر دل پرخطر است، پس بی‌توجه از آن عبور نکن. در این راه، اگر کسی همچون رستم هم باشد، باز هم باید احتیاط کند.

هوش مصنوعی: در این جهان به راحتی نمی‌توان از تأثیر غم و اندوه دل رهایی یافت. اگر به دقت نگاه کنی، می‌بینی که حتی آیینه هم از زنگ و کثیفی تصویر می‌گیرد و نمی‌تواند آنچه را که باید، به زیبایی نشان دهد.

هوش مصنوعی: ما نمی‌دانیم چگونه می‌توان به راحتی بدون نگرانی درباره صحبت‌های بی‌پایان و پر از شور و حال آنهایی که خسته و فرسوده‌اند، زندگی کرد.